Fréttir

Hvað geta lífefni gert fyrir okkur?

Þann 15. maí næstkomandi munu þær Ásta María Einarsdóttir, mastersnemi við matvælafræði og Sigrún Mjöll Halldórsdóttir, doktorsnemi við matvælafræði, halda fyrirlestra sem fjalla um rannsóknir og þróun lífefna úr matvælum.

Kl. 15:00 – 15:30
Ásta María Einarsdóttir flytur erindi um Fucoidan úr brúnþörungum 

Kl. 15:30-16:00
Sigrún Mjöll Halldórsdóttir flytur erindi um líflæknisfræðilega (biomedical) notkun þorskatrypsíns 

Ásta María mun fjalla um lífefnið fucoidan sem er fjölsykra úr frumuveggjum brúnþörunga sem sýnt hefur fjölbreytta lífvirkni í nýlegum rannsóknum. Í fyrirlestrinum verður farið yfir niðurstöður nýrrar yfirlitsgreinar þar sem helstu rannsóknum á lífvirkni fucoidan eru gerð skil (Vo TS and Kim SK (2013). “Fucoidans as a natural bioactive ingredient for functional foods.” Journal of Functional Foods 5(1): 16-27). Rætt verður um áhrif fucoidan á þætti í blóðstorknun, áhrif fucoidans á veirur, æxli og bólgur auk andoxunarvirkni fucoidan.

Sigrún Mjöll fjallar um þorskatrypsín og notkunarmöguleika þess í líflæknisfræði. Í fyrirlestrinum verður fjallað um þorskaensímin út frá nýrri yfirlitsgrein (Gudmundsdottir A, Hilmarsson H and Stefansson B (2013). “Review Article – Potential Use of Atlantic Cod Trypsin in Biomedicine”.  BioMed Research International, published online http://dx.doi.org/10.1155/2013/749078). Rannsóknir sýna að þorskatrypsín hefur margvíslega virkni t.d. gegn ýmsum veirum, húðvandamálum og sárum. Þorskatrypsín er einangrað úr viðbótarafurðum í fiskvinnslu og vinnsla þess stuðlar að fullnýtingu þorsks. Nú þegar eru ýmsar vörur á markaði sem innihalda þorskaensím undir nafninu ®Penzyme. 

Fyrirlestrarnir verða haldnir í húsnæði Matís að Vínlandsleið 12, á efstu hæð í sal 311 (Esja) frá kl.15 til kl.16, miðvikudaginn 15. maí (fuciodan kl.15 og þorsk trypsín kl.15:30).

Allir velkomnir!

Fréttir

Jón Gerald Sullenberg í Kosti er velkominn í viðskipti til Matís

Vegna greinar sem birtist í Morgunblaðinu, þar sem eigandi Kosts fjallar um matvælaeftirlit á Íslandi, vill Matís koma eftirfarandi á framfæri:

Matvælaeftirlit á Íslandi er í höndum heilbrigðiseftirlits sveitarfélaga (HES). Yfirumsjón og samræming á þessu eftirliti er í höndum Matvælastofnunar (www.mast.is).

Matís (www.matis.is) er öflugt þekkingarfyrirtæki sem sinnir fjölbreyttu rannsókna- þjónustu- og nýsköpunarstarfi í matvælaiðnaði. Matís hefur ekkert hlutverk í matvælaeftirliti annað en það að fyrirtækið getur, með áháðum hætti, rannsakað matvælasýni fyrir eftirlitsaðila, stofnanir, fyrirtæki og einstaklinga. Til að mynda getur Matís kannað hvort í matvælum séu aðskotaefni eða önnur óæskileg efni, hvort í matvælum séu þau efni sem sagt er að þar sé að finna og hvort um einhverja sérstaka virkni (lífvirkni) sé að ræða í vörum eða innihaldsefnum matvæla

En Jón Gerald er ævinlega velkominn í viðskipti til Matís og höfum við nú þegar boðið honum til samstarfs m.a. er varðar mælingar á ávöxtum og grænmeti sem Kostur flytur inn frá Bandaríkjum.

Jón Gerald hefur nú þegar leiðrétt ruglinginn en ekki er úr vegi að varpa enn frekara ljósi á starfsemi Matís og hvernig hún tengist ekki matvælaeftirliti á Íslandi.

Nánari upplýsingar veitir Steinar B. Aðalbjörnsson, markaðsstjóri Matís

Skýrslur

Vinnsla á humarmarningi úr humarklóm 2 / Processing Lobster mince from lobster claws 2

Útgefið:

01/05/2013

Höfundar:

Vigfús Ásbjörnsson, Þorkell Marvin Halldórsson, Irek Klonowski, Guðjón Þorkelsson, Óli Þór Hilmarsson, Aðalheiður Ólafsdóttir

Styrkt af:

AVS tilvísunarnúmer R 009‐12

Tengiliður

Guðjón Þorkelsson

Stefnumótandi sérfræðingur

gudjon.thorkelsson@matis.is

Vinnsla á humarmarningi úr humarklóm 2 / Processing Lobster mince from lobster claws 2

Tilgangur verkefnisins er að fínstilla áður þróaðan feril í framleiðslu humarmarnings úr humarklóm úr fyrra verkefni sem framkvæmt var árin 2011‐2012. Rannsaka eiginleika hans og notkunarmöguleika með það að markmiði að sýna fram á fýsileika á framleiðslu slíkrar afurðar í humarvinnslum á Íslandi. Gerðar eru margar tilraunir og mælingar með marninginn og hann metinn af sérfræðingum Matís þannig að fyrirliggi faglegt mat á afurðinni sem nota má við vinnslu afurðarinnar í fiskvinnslum á Íslandi. 

The purpose of the project is to fine tune the process of isolating mince from nephrops lobster claws which was developed in an earlier project which was performed in the years 2011‐2012. Analyze the mince features and functions with the purpose of pointing out the mince feasibility of producing the material in Icelandic lobster industry.  Many experiments and measurements are performed on the mince in the project where it is evaluated by Matis food specialists so the existence of professional evaluation of the product can be used in processing the product in the fish industry in Iceland.

Skoða skýrslu

Skýrslur

Protein requirements of Arctic charr / Próteinþörf bleikju

Útgefið:

01/05/2013

Höfundar:

Jón Árnason, Ólafur Ingi Sigurgeirsson, Jónína Jóhannsdóttir, Aðalheiður Ólafsdóttir, Joseph Ginindza

Styrkt af:

AVS sjóðurinn (AVS Project R10011‐10)

Protein requirements of Arctic charr / Próteinþörf bleikju

Fimm mismunandi fóðurgerðir með próteininnihaldi frá (29) 30 – 40% voru gefnar tveim stærðarhópum (100 gr. og 600 gr.) bæði í fersku og söltu vatni. Áhrif mismunandi fóðra voru metin út frá áhrifum þeirra á meltanleika, þyngdarþróun, dagvaxtar (SGR), fóðurnýtingar (FCR), efnasamsetningu flaka (í stærri fiskinum) og skynmat. Lokaþungi og dagvöxtur var lægstur hjá þeim fiskum sem fengu fóður með lægstu próteini, en engin áhrif fundust af próteini, umfram 37% í fóðri, á lokaþunga og SGR. Lágmarksþarfir fyrir prótein til vaxtar liggja því á milli 33% og 38% í fóðrinu. Ekki var um að ræða neinn verulegan mun á fóðursvörun milli stærðarhópa, jafnvel að áhrifin af lækkuðu próteini væru meiri hjá stærri fiskinum. Ekki var heldur hægt að sjá ein afgerandi áhrif af seltu á próteinþörfina. Próteininnihald í fóðri hafði ekki heldur nein afgerandi áhrif á flakasamsetningu eða skynmat á afurðum.

Four (five) different diets with protein varying from (29) 30 – 41% were fed ad libitum to two size groups of  Arctic charr (100 gram and 600gram) in fresh‐ as well as seawater. The effect of the different diets was evaluated by digestibility, weight development, SGR, FCR, chemical composition of filet (in the bigger size groups) and sensory evaluation. The lowest final weights and SGR were found when fed the diets with lowest protein but here was no effect final weight and final weight between 38% and 41% protein in the diet, indicating that the minimum need for protein is between 33 and 38% protein in the diet. The same trend was shown in both size groups but the effect was more pronounced in the bigger fish than in the smaller fish. The results regarding size and growth were also the same in fresh‐ and seawater.  The protein content in the diet did not have any marked effect on either chemical composition of filets or the sensory quality of the product.

Skoða skýrslu

Skýrslur

Undesirable substances in seafood products – results from the Icelandic marine monitoring activities in the year 2012

Útgefið:

01/05/2013

Höfundar:

Sophie Jensen, Hrönn Ólína Jörundsdóttir, Natasa Desnica, Þuríður Ragnarsdóttir, Helga Gunnlaugsdóttir

Styrkt af:

Atvinnuvega‐ og nýsköpunarráðuneytið / Ministry of Industries and Innovation

Tengiliður

Sophie Jensen

Verkefnastjóri

sophie.jensen@matis.is

Undesirable substances in seafood products – results from the Icelandic marine monitoring activities in the   year 2012

Í þessari skýrslu eru teknar saman niðurstöður vöktunar á  óæskilegum efnum í sjávarfangi, fiskimjöli og lýsi fyrir fóður frá árinu 2012. Hámarksgildi ESB fyrir díoxín og díoxínlík PCB (DL‐PCB) í matvælum og fóðri voru nýlega lækkuð ásamt því að hámarksgildi voru í fyrsta sinn sett fyrir „ekki díoxínlík“ PCB (NDL‐PCB). Nýju hámarksgildin eru notuð í þessari skýrslu til að meta hvernig íslenskar sjávarafurðir standast kröfur ESB. Vöktunin hófst árið 2003 fyrir tilstuðlan þáverandi Sjávarútvegsráðuneytis, núverandi Atvinnuvega‐  og nýsköpunar‐ ráðneytis, og hefur nú verið framkvæmt í tíu ár samfleytt. Verkefnið byggir upp þekkingargrunn um magn óæskilegra efna í efnahagslega mikilvægum tegundum og sjávarafurðum, það er skilgreint sem langtímaverkefni þar sem eftirlit og endurskoðun eru stöðugt nauðsynleg. Árið 2012 var áhersla lögð á að safna saman upplýsingum um lífrænu efnasamböndin PFC og ólífræn snefilefni í ætum hluta sjávarfangs, en einnig í fiskimjöli og lýsi fyrir fóður. Almennt voru niðurstöðurnar sem fengust 2012 í samræmi við fyrri niðurstöður frá árunum 2003 til 2011. Niðurstöðurnar sýndu að íslenskar sjávarafurðir innihalda óverulegt magn þrávirkra lífrænna efna s.s. díoxín, PCB, varnarefni og PBDE. Þetta var annað árið sem PFC eru greind í íslenskum sjávarafurðum og perfluorooctane sulfon amide (PFOSA) var eina PFC efnið sem var yfir greiningarmörkum, önnur PFC efni mældust ekki. Niðurstöðurnar frá árinu 2012 sýndu að þrátt fyrir breytingu á hámarksgildum   fyrir díoxín, DL‐PCB og NDL‐PCB (ESB reglugerð nr. 1259/2011) eru öll sýni af sjávarafurðum til manneldis undir hámarksgildum ESB fyrir þrávirk lífræn efni og þungmálma. Þá reyndist styrkur viðmiðunar‐PCB efna (marker PCBs) vera í lágmarki í ætum hluta fisks, miðað við ný hámarksgildi ESB. Sömuleiðis sýndu niðurstöðurnar að styrkur þungmálma, t.d. kadmíum (Cd), blý (Pb) og kvikasilfur (Hg) í íslenskum sjávarafurðum var alltaf undir hámarksgildum ESB. Í mars 2012 tók gildi ESB reglugerð nr 277/2012 þar sem hámarksgildi fyrir díoxín og DL‐PCB í fóðri voru lækkuð, en einnig voru sett hámarksgildi fyrir NDL‐ PCB. Þrátt fyrir þessa breytingu voru öll sýni af fiskimjöli og lýsi fyrir fóður sem voru mæld undir hámarksgildum, fyrir utan eitt kolmunnamjölssýni sem innihélt toxafen yfir hámarksgildum ESB.

This report summarises the results obtained in 2012 for the screening of various undesirable substances in the edible part of marine catches, fish meal and fish oil for feed. The newly established maximum levels for dioxins, dioxin‐like PCB and non dioxin‐like PCB in foodstuffs and animal feed are used to evaluate how Icelandic seafood products measure up to EC limits currently in effect. The surveillance program began in 2003 and has now been carried out for ten consecutive years. The project fills in gaps of knowledge regarding the level of undesirable substances in economically important marine catches for Icelandic export. It is considered to be a long‐term project where extension and revision are constantly necessary.   In the year 2012 emphasis was laid on gathering information on the organic compounds PFCs and inorganic trace elements in the edible part of marine catches as well as in the fish meal and fish oil for feed. Generally, the results obtained in 2012 are in agreement with previous results from the years 2003 to 2011. The results show that the Icelandic seafood products contain negligible amounts of persistent organic pollutants (POPs) such as dioxins, dioxin like PCBs, pesticides and PBDEs. This is the second time PFCs are analysed in Icelandic seafood and fish products and the results show that the main PFC compound, perfluorooctane sulfone amide (PFOSA) was the only congener detected. The results obtained in the year 2012 reveal that despite of the recent change by the EC in maximum levels for dioxins, dioxin‐like PCB and non dioxin‐like PCB in foodstuffs, all samples of seafood for human consumption were below EC maximum levels for POPs and heavy metals. Furthermore, the concentration of marker PCBs was found to be low in the edible part of fish muscle, compared to the maximum limits set by the EU (Commission Regulation 1259/2011). The results showed that the concentrations of heavy metals, e.g. cadmium (Cd), lead (Pb) and mercury (Hg) in Icelandic seafood products was always well below the maximum limits set by EU.   In March 2012 Commission Regulation No 277/2012, regarding maximum levels for dioxins and PCB in animal feed came into effect and after the implementation of this regulation maximum levels are now also set for non dioxin‐like PCB. Despite of this change all samples of fish meal and fish oil for feed measured were below the EC maximum limits for feed components of marine origin except for one blue whiting meal sample that exceeds the maximum limits for toxaphene.

Skoða skýrslu

Fréttir

Skeiðgenið nú greint á Íslandi

Matís, sem sér um foreldragreiningar hesta, hefur nú hafið DNA greiningar á geninu DMRT3, hinu svokallaða skeiðgeni. Mikil umræða skapaðist meðal hestamanna í lok ársins 2012 þegar fréttir bárust af því að búið væri að finna gen í hrossum sem stjórnaði skeiðgangi þeirra.

Rannsakendurnir, Lisa Andersson hjá Capilet Genetics AB, ofl  sem uppgötvuðu þetta gen telja að þetta sé afar merkilegur fundur sem getur bætt kynbótastarf íslenska hestsins.

Hestar geta haft eina af þremur arfgerðum. Ein arfgerðin er þegar hestar eru arfhreinir fyrir þessu geni (AA) og búa slíkir hestar yfir skeiði. Séu tvö arfhrein hross með góðu skeiði pöruð saman þá gefa þau af sér arfhreint alhliðahross (AA). Aðrir erfðaþættir og umhverfisáhrif geta hins vegar haft áhrif á hversu gott það afkvæmi verður sem alhliða hross. Önnur arfgerðin gefur af sér arfblendna (CA) hesta og eru slíkir hestar yfirleitt  fjórgangshross en séu þeir paraðir við arfhreinan eða arfblendin einstakling geta þeir gefið af sér alhliða afkvæmi í 50% eða 25% tilfella. Þriðja arfgerðin er arfhrein án skeiðgensins (CC) og hestar með þessa arfgerð eru í flestum tilfellum gangtreg hross. Séu slík hross pöruð saman við arfhreinan einstakling með skeiði eða arfblendin einstakling munu afkvæmi annaðhvort verða klárhestar með tölti eða hreinir klárhestar.

Með því að DNA greina hross fyrir þessu geni geta ræktendur valið undaneldisgripina með tilliti til þess hvort þeir séu alhliða hestar (arfhreinir), klárhestar með tölti (arfblendnir) eða hreinir klárhestar.

Frekari upplýsingar um DNA greiningar fyrir skeiðgenið er hægt að nálgast með því að senda tölvupóst á alexandram@matis.is

Fréttir

Ferskara gerist hráefnið ekki

Ásbjörn Jónsson matvælafræðingur hjá Matís fór í eina veiðiferð með fullkomnasta línuveiðiskipi heims þar sem hann hafði hönd í bagga með að framleiða nokkrar spennandi niðursuðuvörur úr afbragsfersku hráefni.

Í Noregi er að finna línuveiðiskipið „Fröyanes“ en þar um borð er stefnt að því að nýta allt hráefni sem inn fyrir borðstokkinn kemur. Lítil niðursuðuverksmiðja er um borð og er markmiðið að nýta til niðursuðu lifur, hrogn, svil, skötubörð og gellur.

Fröyanes er eitt fullkomnasta línuveiðiskip heimsins og því mikill akkur fyrir sérfræðinga Matís að taka þátt í vöruþróun um borð í þessu skipi.

Ferð Ásbjörns voru gerð mjög góð skil í Fiskifréttum 11. apríl sl. (©Mynd af Fröyanes: www.fiskifrettir.is).

Fréttin í Sunnmörsposten laugardaginn 23. mars sl. (opna nr. 10).

Fréttir

Breytum ekki skít í gull

Enginn efast um framlag Sigurjóns Arasonar, yfirverkfræðings hjá Matís og prófessors við HÍ, til aukinnar verðmætasköpunar í íslenskum sjávarútvegi. Sigurjón hefur verið viðriðin sjávarútveginn undanfarna áratugi í starfi sínu hjá Rannsóknastofnun fiskiðnaðarins (Rf) og Matís.

Helsti styrkleiki Sigurjóns þegar kemur að sjávarútveginum er að hugsa í lausnum og hvernig hægt er að gera hlutina betur en í gær, bæði til þess að auka verðmæti en ekki síður til þess að fara betur með þá gullkistu hollustu og auðæfa sem íslenskt sjávarfang er. Sigurjón er ekki bara mikils metinn hér á landi heldur erlendis einnig og er starf hans rómað ekki hvað síst í Noregi, þaðan sem oft er leitað til hans þegar leysa þarf tæknilegar áskoranir í t.d. í fiskvinnslu.

Síðastliðinn föstudag fékk Sigurjón viðurkenningu frá fyrirtækjum inna Íslenska sjávarklasans. Viðurkenning þessi er rós í hnappagat Sigurjóns og staðfestir enn frekar hversu ótrúlega stórt framlag Sigurjóns hefur verið til íslensks sjávarútvegs. Á myndinni má sjá hvar Þorsteinn Már Baldvinsson, forstjóri Samherja hf. veitir Sigurjóni viðurkenninguna (©mynd: Íslenski sjávarklasinn/Eva Rún Michelsen).

Við hjá Matís erum ótrúlega stolt af Sigurjóni og vonumst til að halda áfram að fá að njóta visku, reynslu og þekkingar Sigurjón næstu ár.

Til hamingju Sigurjón!

Meira efni tengt Sigurjóni Arasyni og viðurkenningu Íslenska sjávarklasans (www.sjavarklasinn.is):

Fréttir

Sæbjúgu við getuleysi?

Á laugardaginn var haldið málþing um íslenskan matvælaiðnað, umhverfismál og vistvæna nýsköpun.  Á sama tíma var efnt til sýningar á verkefnum nemenda í vistvænni nýsköpun matvæla en nemendur höfðu keppt um titilinn vænlegasta og vistvænasta nýsköpunarhugmyndin á matvælasviði árið 2013 (Ecotrophelia).

Berglind Ósk Alfreðsdóttir, Helga Franklínsdóttir og Sigríður Hulda Sigurðardóttir nemendur við Háskóla Íslands og Listaháskóla Íslands sigruðu í Ecotrophelia Iceland að þessu sinni en þær framleiddu og hönnuðu vöruna Hai Shen sem er sæbjúgasúpa og er ætlunin að markaðssetja súpuna á Kínamarkað.  Súpan fékk afburða dóma er varðar bragð, útlit, þróun og ekki síst hve umhverfisvæn framleiðslan er.

Ecotrophelila Iceland er haldin af Nýsköpunarmiðstöð Íslands, Matís og Samtökum iðnaðarins.

Þess má að lokum geta að sigurvegarar keppninnar munu fara með vöruna í Evrópukeppni Ecotrophelia í Köln í október.

Nánari umfjöllun fréttamiðla má finna á:

Fréttir

Skyndileg aukning í PCB efnum vegna hvalskurðar?

Vöktun á mengunarefnum í lífríki við strendur Íslands hefur farið fram síðan 1990. Verkefnið er unnið af Matís í samstarfi við Rannsóknastofu í Lyfja- og eiturefnafræði við HÍ og Hafrannsóknastofnun.

Verkefnið er fjármagnað af Umhverfis- og auðlindaráðuneytinu og er Umhverfisstofnun umsjónaraðili verkefnisins. Markmið verkefnisins er m.a. að fylgjast með styrk mengunarefna í kræklingi á 11 stöðum við strendur landsins og greina hvort breytingar verði á styrk efnanna. Vegna þess hve fjárhagsrammi vöktunarverkefnis er þröngur hefur ekki verið hægt að meta með tölfræðilegum aðferðum hvort greina megi aukningu eða minnkun mengandi efna í lífríki sjávar hér við land fyrr en nú. Árið 2011 fékkst styrkur úr Rannsóknarsjóði Rannís til að gera tölfræðilega greiningu á breytingu mengunar í Íslandshöfum.  Nú er búið að birta fyrstu vísindagreinina úr þessu rannsóknarverkefni „Spatial and temporal trends of contaminants in mussel sampled around the Icelandic coastline” sem birtist í Science og The Total Environment. http://dx.doi.org/10.1016/j.scitotenv.2013.03.042

Helstu niðurstöður vísindagreinarinnar

Greina mátti uppsprettur mengunar á nokkrum stöðum. Árið 2009 og 2010 mátti greina skyndilega aukningu  í þrávirku lífrænu efnunum DDE, transnonachlor og PCB við Hvalstöðina í Hvalfirði en árið 2009 hófst aftur hvalskurður við stöðina eftir langt hlé. Þekkt er að styrkur þrávirkra lífrænna efna er hár í hvölum og því líklegt að hvalskurðurinn hafi valdið þessarar hækkun við stöðina. Einnig mátti greina aukningu á þrávirkum efnum í Mjóafirði á Austfjörðum og er hugsanlegt að það sé vegna fiskeldis sem rekið var þar um tíma. Við Úlfsá í Skutulsfirði mældist bæði mun hærri styrkur af HCB og arsen en á hinum tíu stöðunum. Líklegt þykir að háan styrk HCB megi rekja til sorpbrennslunar Funa en ekki er vitað hver uppspretta arsens gæti verið. Sorpbrennslunni hefur nú verið lokað og sé hún orsök mengunar við Skutulsfjörð þá ætti áframhaldandi vöktun að sýna minnkandi styrk næstu árin.

Almennt hafði styrkur þrávirku lífrænu efnanna farið minnkandi á flestum vöktunarstöðunum á tímabilinu 1990-2010. Styrkur þrávirku lífrænu efnanna reyndist vera mun lægri hér við land samanborið við það sem mælst hefur í kræklingi við strendur Noregs, Bandaríkjanna og Kína.

Styrkur arsens, kvikasilfurs og sinks var nokkuð stöðugur yfir tímabilið en meiri sveiflur mátti greina í styrk kadmíums. Samaborðið við það sem greinst hefur í kræklingi við strendur Noregs, Bandaríkjanna og Kína, þá er styrkur kvikasilfurs og blýs mun lægri hér við land en styrkur kadmíum og sinks hefur hins vegar greinst í hærri styrk hérlendis. Ekki er vitað um neinar uppsprettur kadmíums hér við land og talið er að hærri styrkur þess hérlendis megi rekja til íslenska bergsins.

Nánari upplýsingar veitir Helga Gunnlaugsdóttir fagstjóri hjá Matís.

IS