Höfundur: admin

Íslenskar saltfisksafurðir hafa löngum verið eftirsóttar og áberandi á erlendum mörkuðum. Má rekja þessa sterku stöðu til mikillar vinnslu- og verkunarþróunar á undanförnum árum, sem hafa gjörbreytt allri meðhöndlun við framleiðsluna.

Meirihluti íslenskra saltfiskafurða eru seldar til Spánar þar sem blautverkaður saltfiskur er vinsæll og gott verð fæst. Aðrar þarfir eru þó á Portúgals- og Brasilíumarkaði, en þar er eftirspurn eftir þurrkuðum saltfiski meiri. Þessir markaðir eru stórir og því eftirsóknarvert fyrir íslenska framleiðendur að auka hlut sinn á þessum mörkuðum. Til þess þarf þó að vinna að frekari ferlastýringu þurrkunar og útvötnunar miðað við þær söltunaraðferðir sem tíðkast hér á landi. Áætla má að með bestun vinnslu- og verkunarferla allt frá hráefni til lokaafurðar megi stuðla að gæðaafurð sem hentar þessum nýja markaði fyrir íslenskar saltfiskafurðir. Þá hafa kvartanir borist reglulega um súra vansaltaða hnakka sem rekja má til misdreifingar salts um vöðvann.
Í nýju verkefni, sem  Matís og Íslenskir Saltfiskframleiðendur (ÍSF) standa að og fengu styrk frá AVS-rannsóknasjóði til að framkvæma, verður litið sérstaklega til dreifingu salts og vatns um saltfisksvöðvann og hvernig mismunandi meðhöndlun hefur áhrif á þetta viðkvæma jafnvægi og gæði lokaafurðarinnar. Meðal markmiða verkefnisins er að finna ástæðu þess að fyrrnefndir gallar koma upp og að koma í veg fyrir myndun þeirra með bættum verkunaraðferðum.

Stuðst verður við nýjustu tækniframfarir innan matvælarannsókna (Nuclear Magnetic Resonance (NMR) og segulómun (MRI)) auk hefðbundinna efna- og eðliseiginleikamælinga til þess að öðlast sem bestan skilning á þeim áhrifum sem mismunandi meðhöndlun hefur á gæði saltfiskafurða. Segulómun kannast flestir við sem hafa farið í rannsóknir á spítala, en rannsóknir með tækninni innan matvælarannsókna eru tiltölulega nýjar af nálinni og hafa fram að þessu ekki verið framkvæmdar í íslenskum verkefnum. Í verkefninu verður segulómtæknin notuð til að veita innsýn í uppbyggingu vöðvans og dreifingu vatns og salts um hann með myndrænum hætti.  Einn helsti kostur þessarar tækni er að hún hefur engin áhrif á sýnin og sýnin eru því ólöskuð eftir greiningu. Einnig verða framkvæmdar NMR mælingar, þar sem ítarlegri magnmælingar á áhrif vinnsluaðferða á hreyfanleika og dreifingu salts og vatns, innan sem utan vöðvafrumanna, verða framkvæmdar. Þá verður skoðað hvernig þetta jafvægi hefur áhrif á gæði saltfiskafurðanna og hvernig megi bæta verkunaraðferðirnar með tilliti til þessa jafnvægis milli vatns og salts í vöðvanum.

Verkefnið er styrkt af AVS til eins árs og er unnið í samstarfi við Íslenska saltfiskframleiðendur (ÍSF) og Institut National de la Recherche Agronomique (INRA) í Clermont-Ferrand í Frakklandi.

Nánari upplýsingar veita dr. María Guðjónsdóttir, verkefnastjóri hjá Matís og Sigurjón Arason, yfirverkfræðingur Matís.

Til að bæta við þekkingu á þessari vannýttu tegund sótti Fiskvinnslan Oddi á Patreksfirði ásamt Matís um styrk til AVS rannsóknasjóðs í sjávarútvegi fyrir verkefnið „Bætt nýting grásleppuafurða“.

Með reglugerð sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytisins, nr 1083/2010, er gert skylt að koma með allan grásleppuafla að landi eftir 2011. Það þurfti því að bregðast hratt við og finna markaði fyrir grásleppuna sjálfa, en aðeins hrognin höfðu verið hirt og restinni fleygt í sjóinn. Mikið frumkvöðlaframtak hafði átti sér stað í nokkur ár og er rétt að nefna Landssamband smábátaeigenda og útflutningsfyrirtækið Triton í því samhengi, sem í sameiningu byggðu upp markað fyrir grásleppu á Kínamarkaði, með hvelju og öllu saman. Rétt er að taka fram að hrognin eru um 30% af þyngd grásleppu en hveljan með haus og hala um 55% og þar af eru flökin aðeins 14% af heildarþyngd hennar.

Til mikils var að vinna og ljóst að mikil verðmæti lágu í þessari vannýttu fisktegund og mikil tækifæri myndu skapast í mörgum sjávarbyggðum við framleiðslu og útflutning á grásleppu: Auknar tekjur fyrir sjómenn og útgerð ásamt því að slæging grásleppunnar færðist nú að mestu í land, en það skapaði mikla vinnu hjá aðilum í framleiðslu. Slæging fyrir Kínamarkað er ólík hefðbundinni slægingu og kallar á flóknari handbrögð en það gerir kröfur um betri vinnuaðstæður sem ekki eru fyrir hendi um borð í litlum fiskibátum.

Meðalframleiðsla Íslands á grásleppuhrognum 2002 – 2011 eru 1.337 tonn á ári til útflutnings og var FOB verðmæti framleiðslunnar 2011 um 2,55 milljarðar króna, en ári áður hafði hún farið á 3,84 milljarða. Gera má ráð fyrir að heildarafli grásleppu sé um fimm þúsund tonn ári, og heildarveiði hrognkelsa því eitthvað rúmlega það.

Til að bæta við þekkingu á þessari vannýttu tegund sótti Fiskvinnslan Oddi á Patreksfirði ásamt Matís um styrk til AVS rannsóknasjóðs í sjávarútvegi fyrir verkefnið „Bætt nýting grásleppuafurða“. Í verkefninu voru tekin sýni frá veiðisvæðum frá Skjálfanda og vestur og suður úr alla leið í Faxaflóa. Þannig fékkst samanburður á grásleppu frá ólíkum veiðisvæðum og eins upplýsingar um efna- og næringarinnihald ásamt upplýsingum um aðskotaefni eins og þungmálma. Þetta eru grundvallarupplýsingar til að selja vöru og finna henni nýja og spennandi markaði. Rannsóknir voru unnar hjá rannsóknarstofum Matís við Vínlandsleið í Reykjavík.

Til að bæta meðhöndlun við slægingu og standast nýjar kröfur sem Kínamarkaður gerir tóku Landsamband smábátaeigenda og Matís sig saman um gerð einblöðungs sem dreift var til allra grásleppuútgerða. Blöðungurinn var upplýsandi með myndum og skýringum á réttum handbrögðum.

Matís í samstarfi við Fiskvinnsluna Drang á Drangsnesi gerði úttekt á gæðamálum landaðrar grásleppu þar sem meðal annars var fylgst með hitastigi vörunnar frá upphafi vertíðar til loka. Jafnframt var samvinna við Fiskistofu um að fylgjast með hitastigi í lönduðum afla. Þegar líða tók á vertíðina og sjávarhiti hækkaði var nánast regla að sjómenn notuðu ís við kælingu á afla.

Matís gerði síðan úttekt í samvinnu við AtVest og með stuðningi AVS á veiðum og vinnslu grásleppu á Vestfjörðum. Tvær skýrslur voru gefnar út af Matís, önnur um veiðar og hin um stöðu vinnslu á Vestfjörðum, en eins og áður segir liggja mikil atvinnutækifæri í aukinni nýtingu á grásleppu.

Í verkefni Matís og Odda, sem styrkt er af AVS, var gert ráð fyrir þróun vöru fyrir innanlandsmarkað. Í ljósi góðs árangurs við útflutning, og með þá staðreynd í huga að flakanýting er aðeins um 14%, var ekki talið rétt að eyða mikilli orku í þann verkþátt. Með nýtingu flaka innanlands sætu menn uppi með hvelju og haus sem er megin hluti hrognkelsis, en Kínverjar nýta allan fiskinn. Í samvinnu við framleiðendur og útflytjendur var því afráðið að skoða frekar hvað þyrfti að gera til að sækja frekar fram á Kínamarkaði, opna nýja möguleika og hækka söluverð til framtíðar.

Það er aðdáunarvert hvað sjómenn hafa tekið þessum breytingum vel með því að yfirfæra vinnubrögð til áratuga og aðlaga sig að breytingum. Þó það verð sem í boði hefur verið fyrir grásleppuna sé ekki hátt hafa sjómenn allir sem einn tekið framtakinu vel og lagt sig fram um að auka verðmæti aflans.

Landssamband smábátaeigenda hefur allt frá árinu 1989 verið í samstarfi við áhugasama útflytjendur, vinnsluaðila og síðast en ekki síst Matís við að þróa vinnsluaðferði og leita að markaði fyrir grásleppuna. Grásleppukarlar hafa fylgst með á hliðarlínunni með jákvæðu viðmóti, m.a. greiðslu í þróunar- og markaðssjóð LS sem notaður var vegna þessara mála.  Jarðvegur fyrir breytingum var því frjór og uppskeran ríkuleg eins og sjá má á yfirstandandi vertið með 300 milljóna auknu aflaverðmæti af grásleppuveiðum. Markaðsaðstæður eru ágætar þar sem ekki er hægt að anna eftirspurn Kínamarkaðar.

Nánari upplýsingar veitir Gunnar Þórðarson, stöðvarstjóri Matís á Ísafirði.

Dr. Andreas Hensel forseti BfR (Federal Institute for Risk Assessment) var fyrir stuttu í heimsókn á Íslandi en BfR er ein öflugasta stofnun Evrópu á sviði áhættumats og matvælaöryggis.

Tilgangur heimsóknar Dr. Hensel til Íslands var m.a. að skrifa undir samstarfssamninga fyrir hönd BfR við Matís annars vegar og Matvælastofnun hins vegar. Samhliða því var endurnýjaður samstarfssamningur Matís og Matvælastofnunar.

Dr. Andreas kynnti hlutverk og starf BfR fyrir ráðuneytisstjóra sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytisins og starfsmönnum Matís og Matvælastofnunar. Mjög áhugavert var að heyra hvernig BfR sinnir hlutverki sínu fyrir þýska ríkið í áhættumati og matvælaöryggi og margt sem Íslendingar geta lært af nálgun Þjóðverja í þessum málaflokkum.

Hjá BfR starfa að meðaltali um 750-800 manns og hlutverk stofnunarinnar er m.a. áhættumat m.t.t. heilsu fólks, matvælaöryggis, erfðabreyttra matvæla ofl.

BfR bar hitann og þungann af viðbrögðum við svonefndri EHEC sýkingu á sl. ári en sýkingin var af völdum E.coli og var í upphafi talin eiga uppruna sinn í gúrkum. Síðar kom í ljós, m.a. fyrir tilstuðlan BfR, að uppruninn var í baunaspírum.  Þúsundir manna veiktust alvarlega af völdum sýkingarinnar. 

Samstarf við BfR og aðgangur að sérfræðiþekkingu stofnunarinnar á sviði áhættumats eru mjög mikilvæg fyrir starfsemi Matís. Eitt skilgreindra hlutverka Matís er að stuðla að bættu öryggi matvæla, en Matís  hefur á að skipa starfsfólki með sérþekkingu á því sviði, þ.m.t. varðandi áhættumat, matarsýkingar og matarsjúkdóma.

Eftirfarandi mynd er frá undirskrift samstarfssamninga.

Nánari upplýsingar veitir Sveinn Margeirsson forstjóri Matís.

Matarsmiðja er það kallað þegar útbúin hefur verið aðstaða til fjölbreyttrar matvælavinnslu, sem hefur fengið leyfi þar tilbærra yfirvalda til rekstursins.

Aðstaðan getur verið mismunandi frá einni smiðju til annarrar, en sammerkt með þeim öllum er að til staðar er fjölbreytt úrval matvinnslutækja og áhalda og önnur aðstaða sem vinnslan krefst. Notendur fá kennslu á tækin og frjálsan aðgang til framleiðslu á þeim vörum sem gerlegt er m.t.t. aðstöðu og tækjabúnaðar og útgefnu leyfi heilbrigðisyfirvalda.

Í matarsmiðjunum eru reglulega haldin námskeið um framleiðslu og verkun ýmissa framleiðsluvara auk námskeiða um innra eftirlit. Matarsmiðjur Matís eru á Flúðum og á Höfn í Hornafirði. Nánari upplýsingar um starfsstöðvar og Matarsmiðjur Matís má finna hér.

Fyrir stuttu birtist frétt á vefsvæðinu www.freisting.is um Matarsmiðju Matís á Flúðum. Fréttina má sjá hér.

Nánari upplýsingar veita Vilberg Tryggvason í Matarsmiðju Matís á Flúðum og Vigfús Þórarinn Ásbjörnsson í Matarsmiðju Matís á Höfn.

Nú fyrir stuttu birtist grein á vefsvæði Fishupdate eftir starfsmenn Matís og Háskóla Íslands. Þar er lagt til að jákvæðri upplifun skynrænna þátta vegna fiskneyslu, t.d. lyktar og bragðs, sé haldið að krökkum frá unga aldri enda geti það skipt sköpum upp á neyslu fisks síðar á ævinni.

Fish is a healthy food, and the WHO recommends that ideally it should be on the menu once or twice a week. The high levels of omega-3 fatty acids, above all in sea fish with a high fat content, are especially important for the health. Fish are also important as a source of vitamin D and trace elements such as iodine and selenium. Whoever eats sea fish regularly lessens their risk for diabetes and cardiovascular disease. Fish supports a balanced weight-loss program and can lessen oxidative stress. 

Unfortunately, children and young adults seldom eat fish. Since the dietary habits of earlier years are often carried into adulthood, they can have a long-term negative effect on one’s health. 

An Icelandic study by University of Iceland in cooperation with the Food and Biotech  research institute and European Sensory Network member, Matís, is seeking the relevant factors that are responsible for this aversion to fish. The researchers questioned 1498 Icelanders between the age of 17 and 26 as to how often they consumed fish. The researchers also wanted to know if the participants had eaten fish as children, if they believed that fish smelled and tasted good or bad, if healthy food was important, what they thought of fish as nourishment, whether parental pressure influenced the participants’ fish consumption, and whether they were able to prepare and cook fish themselves. 

Analyses of the results showed that all of the above-mentioned factors in the willingness to eat fish were important, either directly or indirectly. Young people are more prone to eat fish:

• if they had learned to cook and can prepare fish recipes
• if they had a positive attitude towards eating fish
• if they were interested in eating healthy
• if they liked the way fish tastes and smells
• if their parents had fish regularly on the family’s menu

Eating fish during childhood has an indirect influence on the liking of fish later in life.  Whoever has eaten fish often as a child has a greater probability of enjoying eating it, consequently developing a positive attitude towards the food, and will eat fish on a regular basis on into early adulthood. 

Sensory beliefs were shown to be the strongest predictor of attitudes towards fish consumption, followed by social pressure from the parents. An interest in a healthy diet and confidence in one’s own cooking had a comparatively weak influence.

Researcher Kolbrun Sveinsdottir from Matis concluded: “It is important to set up programmes in kindergartens and schools targeted towards establishing a positive sensory experience as early as possible in regards to eating fish. Parents must be encouraged to serve their children fish on a regular basis and also involve them in the preparation and cooking. The industry should take more consideration on presenting fish products that can be more easily prepared and cooked.”

The scientists also recommend that the positive health aspects of fish consumption be given a prominent place in the marketing of seafood products.

Source:
A model of fish consumption among young consumers Thorsdottir F, Sveinsdottir K, Jonsson FH, Einarsdottir G, Thorsdottir I, Martinsdottir E. Journal of Consumer Marketing, Volume 29, Issue 1,  2012, Pages 4–12
DOI: http://www.esn-network.com/typo3conf/ext/dh_linklayout/res/link_ext.gif 10.1108/07363761211193000

Nánari upplýsingar má nálgast hjá Kolbrúnu Sveinsdóttur hjá Matís og á vefsvæði Fishupdate, www.fishupdate.com.

Fyrirtækið 3X Technology á Ísafirði vinnur nú að rannsóknarverkefni um blóðgun á línufiski í smábátum og er verkefnið unnið í samvinnu við Matís og útgerðaraðila.

Matís leggur kapp á að aðstoða matvælaiðnaðinn í landinu um aukin verðmæti, bætta nýtingu og betri lýðheilsu, með ofangreindu verkefni er unnið að aukningu verðmæta með betri aflameðhöndlun sem opnar leiðir fyrir betri nýtingu. Þar sem matvælaiðnaðurinn gegnir mikilvægu hlutverki í kringum landið er Matís með starfsemi víða um land þ.m.t. á Ísafirði. Starfstöð Matís á Ísafirði hefur mikilvægu hlutverki að gegna við að brúa bilið á milli atvinnulífs og vísindasamfélags. Á Ísafirði er nú í gangi samstarf 3X, smábátaútgerða og Matís og nýtur stöðvarstjóri Matís á Ísafirði stuðnings annarra sérfræðinga og sérhæfðra starfsmanna Matís við lausn verkefnisins.

Ofangreint verkefni er dæmi um hvernig rannsóknir Matís, sem í þessu tilfelli snúast um vinnu í þágu 3X og í samstarfi við smábátaútgerðir, fela í sér ávinning fyrir landsmenn alla. Það er með rannsóknunum sem hægt er aðbúa í haginn fyrir þróun sem viðhaldi gæðum afla. Meðhöndlun hráefna skipti miklu um möguleika til framleiðslu fjölbreyttra afurða.

„Útgerð línubáta er sérstaklega mikilvæg sjávarbyggðum á Vestfjörðum og hefur verið ómetanleg lyftistöng fyrir byggðaþróun þar í gegnum tíðina,“ segir Shiran Þórisson, framkvæmdastjóri Atvinnuþróunarfélags Vestfjarða. Fyrirtækið 3X Technology á Ísafirði vinnur nú að rannsóknarverkefni um blóðgun á línufiski í smábátum, og fékk nýverið styrk úr Vaxtarsamningi Vestfjarða, sem er samstarfsverkefni iðnaðarráðuneytisins og Atvest. 3X Technology vinnur verkefnið í samvinnu við Matís og útgerðarðila, sem þróað hafa nýjan búnað til blóðgunar um borð í línubátum, en búnaðurinn nefnist „Rotex“. Shiran segir að á síðari tímum hafi verið bent á það óspart, að veira þessara báta séu mun vistvænni en annarra útgerðarflokka.

„Þrátt fyrir hina mörgu kosti smábátaútgerðar hefur hún einnig sína ókosti. Sérstaklega eru þekkt ýmis vandamál er snúa að því að viðhalda gæðum hráefnisins eftir að það kemur um borð, en þar sem vinnupláss um borð í þessum bátum er af skornum skammti hefur vantað nokkuð á að meðferð aflans um borð væri sem skyldi,“ segir Shiran, og segir það ekki síst eiga við hvað varðar blæðingu en vandasamt hefur reynst að koma fullnægjandi búnaði um borð í smábáta. „Sökum þessara gæðavandamála er ímynd smábátaútgerðar ekki eins jákvæð og hún annars hefur burði til að vera, en í raun er varla hægt að hugsa sér ferskara hráefni en krókaveiddan fisk,“ segir Shiran.

Þrátt fyrir að rannsóknir bendi til að rétt blóðgun skili meiri verðmætum á þorskafla hefur ekki verið sýnt fram á það með óyggjandi hætti. Því var talið mikilvægt að sýna fram á með rannsókn að nýr búnaður henti til notkunar um borð í minni línubátum og skili betri gæðum á afla.
„Verkefnið, sem styrkt er af Vaxtarsamningi Vestfjarða og AVS sjóðnum, mun svara þeirri spurningu hvort það sé betra að láta afla smábáta blæða út í „Rotex“ búnaðinum sem 3X hafa hannað miðað við hefðbundna aðferð smábáta, eða að láta þá blæða út í ískrapa í fiskikörum. Við teljum það betra með „Rotex“ búnaðinum heldur en að gera þetta með hefðbundnum aðferðum. Verkefnið snýst um að svara því,“ segir Shiran.

Töluvert er í húfi fyrir 3X Techology sem áætlar að framleiðsla í þessum búnaði geti skilað umtalsverðum tekjum í framtíðinni. Á fimmta hundrað smábáta höfðu aflamark eða krókaaflamark 1. september 2011 og ekki vitað að nokkur þeirra hafi blóðgunarbúnað um borð til að tryggja góða blóðgun á þorsk og ýsu. Ef hægt er að sýna fram á virkni búnaðarins má reikna með að umtalsverður fjöldi báta muni fjárfesta í slíkum búnaði. „Framleiðsla á „Rotex“-búnaði gæti skilað miklum tekjum fyrir 3X Technology þó mesti ávinningurinn sé með aukinni verðmætasköpun afla smærri línuskipa.“ segir Shiran.

Nánari upplýsingar veitir Gunnar Þórðarson, stöðvarstjóri á Ísafirði.

_{Ofangreind frétt að hluta birtist fyrst á vef Bæjarins besta á Ísafirði (www.bb.is, gudmundur@bb.is).}

Sprotafyrirtækið Marinox framleiðir nú húðkrem eftir áralanga rannsókna- og þróunarvinnu á efnum sem finna má í íslenskum sjávarþörungum og innihalda mjög mikla líf- og andoxunarvirkni.

UNA skincare eru háþróuð íslensk húðkrem sem eru nýkomin á markað. Íslenska nýsköpunarfyrirtækið Marinox, sem er að hluta til í eigu Matís, framleiðir þessi krem eftir áralanga rannsókna- og þróunarvinnu. Um er að ræða bæði endurnærandi dagkrem og uppbyggjandi næturkrem sem innihalda þessi einstöku lífvirku efni.

Sjávarþörungar eru mjög vannýtt auðlind á Íslandi, en þeir innihalda aragrúa af heilsusamlegum lífefnum sem hægt er að nýta í margvíslegar afurðir. Fyrirtækið Marinox hefur þróað náttúrulega aðferð til að einangra og framleiða virk efni úr þessari einstöku íslensku auðlind og þar með tryggja hámarksvirkni þeirra. Rannsóknir sýna fram á mjög jákvæð áhrif náttúrulegra efna úr sjávarþörungum á húðina. Lífvirku þörungaefnin í UNA skincare kremunum innihalda m.a. mikið af mjög öflugum náttúrulegum andoxunarefnum, lífvirkum fjölsykrum, amínósýrum, vítamínum og steinefnum. Þessi efni m.a. berjast gegn frjálsum hvarfeindum (e. free radicals) og húðöldrun, draga úr bólgum og roða, auk þess að bæta teygjanleika húðarinnar og veita henni raka.

Samspil hafs og vísinda hjálpar þannig til við að varðveita náttúrulega fegurð húðarinnar!

UNA kremin innihalda einnig önnur öflug virk efni sem koma í veg fyrir og draga úr fínum línum og hrukkum, auk þess að endurnæra og byggja upp húðina. Kremin, sem innihalda hátt magn náttúrulegra og lífrænna innihaldsefna, eru án litarefna, ilmefna og parabenefna. Umfangsmiklar neytendaprófanir hafa átt sér stað þar sem yfir 90 konur prófuðu kremin. Sýndu þessar prófanir fram á framúrskarandi árangur kremanna. Meirihluti þeirra sem tóku þátt í langtímaprófi á snyrtivörunum sáu marktækan jákvæðan mun á húð sinni og minnkun á fínum línum og hrukkum. Yfir 90% þeirra sem tóku þátt myndu hiklaust mæla með kreminu við aðra. UNA skincare kremin eru komin í sölu á 32 útsölustöðum út um allt land. Frekari upplýsingar um þessi einstöku krem má finna á www.unaskincare.com.

Marinox er íslenskt nýsköpunarfyrirtæki til húsa að Vínlandsleið 14, 113 Reykjavík. Rannsókna- og þróunarvinna lífvirku efnanna og kremanna hefur farið fram í náinni samvinnu við Matís í Reykjavík og á Sauðárkróki.

Nánari upplýsingar veitir dr. Hörður G. Kristinsson, framkvæmdastjóri Marinox (hordur@unaskincare.com eða 858-5063).

Fyrir stuttu vörðu nokkrir nemendur í auðlindafræði, með áherslu á líftækni, ritgerðir sínar við Háskólann á Akureyri en líftæknin er einmitt ein þeirra greina sem gætu skapað þjóðarbúinu umtalsverðar tekjur um ókomna tíð.

Þessir nemendur eiga að það sameiginlegt að hafa allar notið leiðsagnar starfsmanna Matís. Nemendurnir eru:

• Guðný Helga Kristjánsdóttir. Verkefnið „Mælingar á astaxanthin og næringarefnum úr frárennslisvökva kítósanvinnslu“. Unnið í samstarfi við Primex (lokað verkefni) – leiðbeinandi var Rannveig Björnsdóttir hjá Matís.
• Hanna Rún Jóhannesdóttir. Verkefnið „Samband hreinleika nautgripa á fæti og örveruflóru á yfirborði skrokkanna“. Unnið í samstarfi við Norðlenska (lokað verkefni) – leiðbeinandi var Rannveig Björnsdóttir hjá Matís.
• Guðrún Kristín Eiríksdóttir:  Verkefnið „Áhrif hitastigs á tjáningu próteina í bleikjuhjörtum. Greint með próteinmengjagreiningu“. Unnið í samstarfi við Háskólann á Hólum (opið verkefni) – leiðbeinandi var Hólmfríður Sveinsdóttir hjá Matís.

Nánari upplýsingar veita Hólmfríður og Rannveig hjá Matís.