Skýrslur

Könnun á ólífrænum snefilefnum og arómatískum fjölhringjum (PAH) í kræklingi og seti við Grundartanga, Hvalfirði, 2013 / Evaluation of inorganic trace elements and aromatic hydrocarbons (PAHs) in blue mussel (Mytilus edulis) and sediment at Grundartangi, Hvalfjörður, 2013

Útgefið:

01/02/2014

Höfundar:

Hrönn Ólína Jörundsdóttir, Natasa Desnica, Þuríður Ragnarsdóttir, Helga Gunnlaugsdóttir

Styrkt af:

Norðurál hf, Elkem hf

Könnun á ólífrænum snefilefnum og arómatískum fjölhringjum (PAH) í kræklingi og seti við Grundartanga, Hvalfirði, 2013 / Evaluation of inorganic trace elements and aromatic hydrocarbons (PAHs) in blue mussel (Mytilus edulis) and sediment at Grundartangi, Hvalfjörður, 2013

Markmið rannsóknarinnar er að meta hugsanleg mengunaráhrif iðjuvera á Grundartanga á lífríki sjávar í Hvalfirði. Umhverfisvöktun hófst árið 2000 og var endurtekin árin 2004, 2007 og 2011 ásamt því að framkvæmd vöktunar var endurskoðuð, m.a. bætt við sýnatökustöðum og mæliþáttum fjölgað. Í þessari skýrslu er greint frá niðurstöðum vöktunarmælinga á sýnum frá 2013.   Villtum kræklingi (Mytilus edulis) var komið fyrir í búrum á sjö mismunandi stöðvum við ströndina við Grundartanga, norðanmegin í Hvalfirði, þar með talið einum viðmiðunarstað við Saurbæjarvík. Kræklingabúrin voru síðan tekin upp og rannsökuð tveimur mánuðum síðar. Til að meta náttúrulegar sveiflur í styrk efna og stærð kræklinga, þá var eitt viðmiðunarsýni tekið og fryst um leið og kræklingurinn var lagður út til ræktunar   Dánartíðni og vöxtur kræklinga ásamt meginefnaþáttum (vatni, fitu, ösku og salti) við lok rannsóknarinnar voru mæld. Einnig voru eftirfarandi ólífræn snefilefni og lífræn efnasambönd mæld í mjúkvef kræklings; arsen, kadmín, kopar, sink, króm, nikkel, kvikasilfur, selen, blý, vanadín, ál, járn, flúor og 18 fjölhringja kolvatnsefni (PAH efni). PAH efni voru einnig mæld í setsýnum sem tekin voru á sömu stöðum og kræklingasýnin. Ekki var um mikinn mun að ræða á milli stöðva hvorki hvað varðar líffræðilega þætti né meginefnaþættina í kræklingi. Dánartíðni var lág og almennt virtist kræklingurinn þrífast ágætlega. Ólífræn snefilefni voru í svipuðum styrk eða lægri borið saman við fyrri rannsóknir og mældust í svipuðum styrk og í kræklingi frá ómenguðum stöðum umhverfis landið og alltaf í lægri styrk en viðmiðunarmörk Norðmanna fyrir menguð svæði. Kadmín (Cd) mældist þó yfir lægstu viðmiðunarmörkunum Norðmanna, en styrkur þess í kræklingnum lækkaði hins vegar meðan á eldinu við verksmiðjusvæðin stóð. Því er ekki talið að hár kadmín styrkur tengist iðjuverunum á Grundartanga, heldur tengist náttúrulega háum bakgrunnstyrk í íslenskri umhverfi. Í þeim tilvikum þar sem til eru hámarksgildi fyrir ólífræn snefilefni í matvælum (Cd, Hg, Pb) varstyrkur þeirra í kræklingi eftir tvo mánuði í sjó nálægt iðjuverunum ávallt langt undir hámarksgildunum fyrir matvæli. Aðeins greindust 4 PAH efni yfir magngreiningarmörkum í kræklingi sem eru fleiri en árið 2011. Perylene og pyrene voru ávallt í hæsta styrk af þeim 4 PAH efnum sem greindust en phenanthrene og fluoranthena í lægri styrk. Styrkur PAH efna í kræklingi var þó ávallt undir norskum viðmiðunarmörkum fyrir menguð svæðihvað krækling varðar. PAH greindist í öllum setsýnum nema einu og líklegt að þessi PAH efni í setinu tengist iðnaðarstarfssemi og skipaumferð á svæðinu. Ef borið er saman við norsk viðmiðunargildi flokkast allir mældir sýnatökustaðir fyrir set, fyrir utan viðmiðunarstað, sem mild áhrifasvæði þar sem mæld er hækkun á PAH styrk miðað við skilgreiningu á bakgrunnssvæði. Þetta er í fyrsta sinn sem mælingar eru framkvæmdar á PAH efnum í setsýnum í þessari umhverfisvöktun fyrir iðjuverin á Grundartanga og því ekki hægt að bera saman niðurstöður við fyrri mælingar. Áhrif iðjuveranna á krækling í kringum Grundartanga virðast takmörkuð ef tekið er tillit til þeirra efna sem mæld voru í þessari rannsókn. Áhrif á lífríkisetsins gætu verið einhver en þó lítil, miðað við norsk og kanadísk mörk.  Því er nauðsynlegt að fylgjast vel með og vakta umhverfið og lífríkið áfram til að greina breytingar á mengunarálagi á þessu svæði. Mælt er með að bæta við öðrum viðmiðunarstað utarlega í Hvalfirði.

The aim of this study is to estimate potential impacts of organic and inorganic pollutants on the costal marine ecosystem in proximity to the industrial activities at Grundartangi. The monitoring started in the year 2000 and hassince then been revised in terms of additional sample sites and measured elements and repeated in 2004, 2007 and 2011. This report summarises the results obtained in the study performed in 2013.   Caged mussels (Mytilus edulis) from a homogenous population were positioned at seven different locations along the coast close to Grundartangi industries including a reference cage at Saurbæjarvík. The mussel cages were then taken up after a two month monitoring period. In order to enable assessment of natural changes in compound concentration and mussel size over time, a reference sample was taken from the mussel pool when the cages were initially deployed at their monitoring sites. Death rate and growth of mussels as well as their main constituents (water, fat, ash and salt) were evaluated at the end of the monitoring period. Similarly, were the following trace elements and organic compounds analysed in the soft mussel tissue: As, Cd, Cu, Zn, Cr, Ni, Hg, Se, Pb, V, Al, Fe, F and 18 PAHs. PAHs were also analysed in sediment samples taken from the same sites. Little variation was observed in main constituents and biological factors between the different sample sites. Death rate was low and the mussels thrived well. In general, inorganic trace elements were similar or in lower concentration compared to previous years and always below the Norwegian environmental standards, except in the case of cadmium (Cd) that exceeded the lowest Norwegian environmental limit. The Cd concentration decreased in the mussels during the monitoring period which indicates that the Cd concentration is not related to the industrial activity at Grundartangi, but rather to a natural high Cd background concentration in the Icelandic environment. However, Cd as well as Hg and Pb meet the EU maximum limits for food consumption. Only 4 PAH congeners were detected above limits of quantification in the mussel samples. Perylene and pyrene were always in highest concentration of the 4 PAH congeners detected while phenanthrene and fluoranthrene were in lower concentration. The PAH concentration never exceeded the Norwegian standards for total PAH concentration for mussels. All or most PAHs were detected in all sediment samples except that no PAHs were detected at one sample site (S6). All sites except for the reference site fall into the category slight or moderate impactsites due increase in PAH concentration when compared to Norwegian reference values and below occasional effect levels compared to Canadian criteria. This is the first time that PAHs are analysed in sediment samples to monitor the impact of the industrial activities at Grundartangi and thus it is not possible to compare these results with previous monitoring results. In conclusion, the effects of the industries at Grundartangi appear to be limited for the chemical compounds analysed in the mussels. The impact on sediment biota seems to be low to moderate.  Therefore, it is important to maintain frequent monitoring studies of the marine ecosystem near the Grundartanga industrial activities in order to be able to detect changes in pollution burden. An additional reference site in the outer parts of Hvalfjörður is recommended.

Skoða skýrslu

Skýrslur

Áhrif blóðgunar á gæði og stöðugleika þorsk‐ og ufsaafurða / Effects of bleeding methods on quality and storage life of cod and saithe products

Útgefið:

01/02/2014

Höfundar:

Magnea G. Karlsdóttir, Nguyen Van Minh, Sigurjón Arason, Aðalheiður Ólafsdóttir, Paulina E. Romotowska, Arnjótur B. Bergsson, Stefán Björnsson

Styrkt af:

AVS (R 11 087‐11)

Tengiliður

Sigurjón Arason

Yfirverkfræðingur

sigurjon.arason@matis.is

Áhrif blóðgunar á gæði og stöðugleika þorsk‐ og ufsaafurða / Effects of bleeding methods on quality and storage life of cod and saithe products

Markmið verkefnisins var að skoða áhrif mismunandi blóðgunaraðferða á gæði og geymsluþol mismunandi þorsk‐ og ufsaafurða. Með því að greina kjöraðstæður við blóðgun, slægingu og blæðingu er hægt að koma í veg fyrir afurðargalla vegna blóðs og um leið auka stöðugleika afurðanna í flutningi og  geymslu.   Fiskarnir voru ýmist blóðgaðir í höndum og í vél. Blæðing fór fram í krapa eða sjó og voru áhrif mismunandi blæðingartíma skoðuð. Einnig var lagt mat á áhrif biðtíma á dekki fyrir blóðgun, sem og að blóðga og slægja fiskinn í einu skrefi eða tveimur skrefum (slæging framkvæmd eftir blæðingu). Þær afurðir sem voru rannsakaðar í þessu verkefni voru kældar og frystar þorsk‐  og ufsaafurðir, sem og saltaðar þorskafurðir. Af þeim breytum sem rannsakaðar voru í þessu verkefni þá var mikilvægi þeirra mismunandi m.t.t. því hvaða fisktegund átti í hlut sem og hver lokaafurðin var. Þegar bornir eru saman sambærilegir sýnahópar af þorsk og ufsa, sést að mismunandi aðstæður henta hvorri tegund. Þetta rennir stoðir undir þær kenningar að líklega er ekki hægt að yfirfæra bestu blóðgunaraðferð þorsks yfir á ufsa og öfugt. Biðtími fyrir blæðingu og tegund blæðingarmiðils (krapi vs. sjór) hafði afgerandi áhrif á stöðugleika þorsk‐ og ufsaafurðanna sem voru skoðaðar. Þorskafurðir, bæði kældar og frystar, úr hráefni sem blætt var í krapa skilaði sér almennt í bættum gæðum og stöðugleika samanborið við ef blætt var í sjó. Andstætt við þorsk, þá skilaði blæðing ufsa í sjó sér almennt í stöðugri lokaafurð.   Hvernig staðið var að blóðgun og slægingu fiskanna hafði einnig afgerandi áhrif á lokaafurðirnar. Í tilfelli frosinna þorskafurða, þá skilaði hráefni sem var blætt og slægt í einu skrefi almennt stöðugri afurð samanborið við hráefni sem var slægt eftir að blæðing hafði átt sér stað (tvö skref). Saltaðar afurðir voru aftur á móti mun stöðugri í geymslu ef hráefnið var slægt eftir að blæðing hafði átt sér stað. Mismunandi niðurstöður fengust einnig fyrir ufsa eftir því hvaða lokaafurð átti í hlut. Blóðgun og slæging ufsa í vél hafði jákvæð áhrif á geymsluþol kældra afurða samanborið við ef gert var að í höndum. Blóðgun og slæging í vél skilaði sér aftur á móti í mun óstöðugri afurði í frosti. Niðurstöður verkefnisins sýna að áhrif mismunandi blæðingaaðferða eru töluvert háð hráefni sem og því hvaða lokaafurð á í hlut.

The main objective of the project was to study the effects of different bleeding methods on quality and storage life of various cod and saithe products. Products defects due to blood residues can be prevented by optimising bleeding protocols, and hence increase the quality and storage life of the products. For this, fishes were either bled and gutted by hand or by machine. The bleeding (blood draining) was carried out with seawater or slurry ice, and were the effects of different bleeding times in the tanks also investigated. Moreover, the effects of waiting time (on deck) before bleeding, as well as the procedure of bleeding technique (bleeding and gutting in one procedure vs. gutting after blood draining) were investigated. The various products evaluated were chilled and frozen cod and saithe products, and salted cod products. The importance of the different parameters investigated in this project varied considerably with regard to fish species and the final products. Comparison of parallel treatments groups of cod and saithe demonstrated that optimum bleeding procedures are different for each species. Waiting time on deck and bleeding media (slurry ice vs. seawater) significantly affected the storage life of the cod and saithe products. Cod products, both chilled and frozen, from fish bled in slurry ice resulted generally in improved quality and storage life compared to fish bled in seawater. In contrast to cod, bleeding of saithe in seawater resulted however in more stable products. The procedure during bleeding and gutting had also great impact on the storage life of the various products studied. Shorter storage life of salted cod products was generally observed when the raw material was bled and gutted in one step compared to when gutting was performed after bleeding (two steps). Rather conflicting results were, however, observed for saithe and were depending on the type of final product. Bleeding and gutting of saithe by machine improved the storage life of chilled products compared to when the saithe was bled and gutted by hand. The machine procedure had, however, negative effects on the storage life of the frozen saithe products. Overall, the results of this project indicate that the effects of different bleeding methods are highly relative to fish species as well the final product of interest.

Skoða skýrslu

Fréttir

Undirritun samstarfssamnings HA og Matís

Stefán B. Sigurðsson, rektor Háskólans á Akureyri, Sveinn Margeirsson, forstjóri Matís, og Ögmundur Knútsson, forseti viðskipta- og raunvísindasvið HA, skrifuðu undir samstarfssamning nú fyrir stuttu.

Samningurinn leggur grunn að frekari eflingu rannsókna og menntunar í sjávarútvegsfræðum, matvælafræðum og líftækni auk samstarfs á öðrum sviðum kennslu og rannsókna, með það að markmiði að vera í fararbroddi á Íslandi á þeim fræðasviðum sem tengjast sjávarútvegsfræði og líftækni, sem bæði eru kennd við HA. Eitt af markmiðum samningsins er að efla kennslu og rannsóknir á sviði sjávarútvegsfræða, matvælafræða og líftækni, m.a. með sókn í alþjóðlega sjóði og samstarf á sviði nýtingar auðlinda norðurslóða.

Markmið hans er einnig að fjölga þeim sem stunda nám og rannsóknir á þessum fræðasviðum, samþætta rannsókna- og þróunarverkefni á sviði sjálfbærrar auðlindanýtingar, vinnslutækni, líftækni, matvælaöryggis og lýðheilsu, að virkja fleiri starfsmenn Matís í kennslu við HA og gefa viðkomandi starfsmönnum Matís kost á því að fá faglegt akademískt mat hjá HA/Viðskipta- og raunvísindasviði og möguleika á gestakennarastöðum, enda verða greinar birtar undir hatti beggja samningsaðila, ásamt því að samnýta aðstöðu, húsakost og tækjabúnað.

Háskólinn á Akureyri er íslenskur rannsóknaháskóli sem tekur virkan þátt í alþjóðlegu rannsóknastarfi. Í háskólanum eru um 1600 nemendur í grunn- og framhaldsnámi, í staðarnámi og fjarnámi. Sjávarútvegsfræði hefur verið kennd við HA síðan 1990 og líftækni frá árinu 2002, námsgreinarnar eru nú kenndar við Auðlindadeild Viðskipta og raunvísindasviðs HA sem auk þess hefur boðið upp á meistaranám í sjávarútvegs og auðlindafræðum. Vegna eðlis námsins hefur kennsla í sjávarútvegsfræði frá upphafi farið fram í samstarfi við innlend sjávarútvegsfyrirtæki og fyrirtæki í tengdum greinum.

Matís er stærsta rannsóknastofnun landsins sem sinnir rannsóknum og nýsköpun á sviði matvæla og líftækni í þágu atvinnulífsins, lýðheilsu og matvæla- og fæðuöryggis. Matís gegnir umfangsmiklu hlutverki varðandi þjónustu á sviði rannsókna, menntunar og nýsköpunar. Lögð hefur verið áhersla á að mæta þörfum matvælaframleiðenda og frumkvöðla, í samstarfi menntakerfið, m.a. í formi hagnýtra verkefna með þátttöku nemenda.

Á myndinni eru Sveinn Margeirsson, forstjóri Matís, Ögmundur Knútsson, forseti viðskipta- og raunvísindasviðs HA, Rannveig Björnsdóttir, dósent við auðlindadeild HA og fagstjóri hjá Matís, og Stefán B. Sigurðsson, rektor Háskólans á Akureyri.

Frétt skrifuð af Hjalta Þór Sveinssyni og birt fyrst á vefsvæði Háskólans á Akureyri, www.unak.is.

Fréttir

Meistaraprófsfyrirlestur í matvælafræði; Helga Franklínsdóttir

Helga Franklínsdóttir flytur fyrirlestur um verkefni sitt til meistaraprófs í matvælafræði. Verkefnið ber heitið „Application of waterjet cutting in processing of cod and salmon fillets“

Hvenær hefst þessi viðburður: 30. janúar 2014 – 15:30
Nánari staðsetning: Matís, Vínlandsleið 12, 113 Reykjavík

Ágrip

Markmið þessa verkefnis var að koma á vitneskju um vatnsskurð á fiski sem gæti nýst í hönnun á FleXicut.  FleXicut er vatnsskurðartækni þróuð fyrir hvítfisk með áherslu á þorsk sem er fær um að skera mismunandi mynstur og beygðan skurð. Samband milli vatnsskurðarskilyrða, tegunda, eðliseiginleika og hitastigs í flökum voru rannsökuð. Þorsk- og laxaflök voru prófuð með því að nota mismunandi forkæliaðferðir og flök annað hvort með eða án roðs. Helstu skilyrði fyrir góðum skurði voru gæði og hreinleiki skurðar til að finna út á hvaða bili bestu skurðarskilyrðin væru. Niðurstöður sýndu fram á að skurðarhraði skipti hvað mestu máli þegar kemur að gæði fiskiflaka þar sem salli eykst í flökunum við aukinn skurðhraða. Bandvefurinn var aðal vandamálið í sporðarsnyrtingunni þar sem skurður var ekki að ná í gegn þá sérstaklega fyrir þorskflök. Undirkæling á undan skurði sýndi fram á betri skurð og minni salla í flökunum. Þetta skipti meira máli fyrir laxaflök í samanburði við þorskflök þar sem gæði skurðar gegnum roð og sporðsnyrtingu var mun betri.

Lykilorð: Vatnsskurður, undirkæling, röntgen, skurðhraði, þrýstingur, spíssastærð, salli, bandvefur.

Leiðbeinendur

Sigurjón Arason, prófessor martvælafræði HÍ og yfirverkfræðingur Matís, dr. Kristín Anna Þórarinsdóttir, verkefnastjóri Marel og Ásbjörn Jónsson, verkefnastjóri Matís

Prófdómari

Dr. Björn Margeirsson, rannsóknastjóri Promens Dalvík og Promens Tempra.

Fréttir

Meira en 300 milljónir vegna alþjóðlegs samstarfs

Alþjóðlegt samstarf er fyrirferðamikið í starfsemi Matís. Fyrirtækið hefur, þrátt fyrir ungan aldur, skapað sér tengsl og orðspor erlendis. Markvisst og meðvitað hefur Matís aukið áherslu á erlend verkefni, enda styrkja þau starfsemina hér á landi, efla íslenskt vísindastarf almennt, styrkja atvinnulífið og á endanum skilar ávinningurinn sér til hins almenna Íslendings í formi fleiri og fjölbreyttari atvinnutækifæra og sóknarfæra fyrir landið.

Íslendingar greiða talsvert til sameiginlegra rannsóknarsjóða í Evrópu og með erlendu vísindasamstarfi má í raun sækja það fjármagn til baka, með góðri ávöxtun ef vel er unnið. Grunnur að því er sterkur kjarni vísindafólks og hann er til staðar hjá Matís. Við finnum í vaxandi mæli að til okkar er horft af erlendum aðilum, enda hefur árangur af erlendum samstarfsverkefnum okkar verið góður. Við höfum margt eftirsóknarvert fram að færa og getum styrkt stöðu Íslands með þekkingu sem við sækjum okkur í gegnum þetta samstarf. Með alþjóðlegum verkefnum fáum við aðgang að aðstöðu sem við annars hefðum ekki og tengslum við sérfræðiþekkingu á afmörkuðum sviðum.

Sjöunda rannsóknaráætlun Evrópu (FP7)

Erfitt er að fjalla um samstarfsaðila og verkefnasamvinnu án þess að nefna hlutverk Matís í rannsóknaáætlunum Evrópu. Á árinu var Matís þátttakandi í 22 verkefnum 7. rannsóknaráætlunarinnar. Fá fyrirtæki af stærðagráðu Matís hérlendis eða erlendis geta státað af slíku.

Auk þess að vera þátttakandi í þessum verkefnum er fyrirtækið umsjónaraðili og leiðir sex þessara 22 verkefna. Slíka umsjón um verkefni, hvað þá í þessum fjölda verkefna, fá einungis fyrirtæki sem eru mikils metin á alþjóðlegum vettvangi og uppfylla allar þær kröfur sem öflug rannsóknafyrirtæki þurfa að standast, hvað varðar hæfni starfsmanna og þekkingu, aðstöðu og tæki til rannsókna og ekki hvað síst er varðar ábyrgan rekstur. Heildaverðmæti fyrir Matís á árinu 2013 í verkefnum sem tengjast rannsóknaáætlununum er um og yfir 300 milljónir króna. Ljóst má vera að slíkir fjármunir styrkja stöðu íslensks rannsókna- og vísindastarfs til mikilla muna.

Hér er listi yfir verkefni þar sem Matís er þátttakandi og tengjast 7. rannsóknaáætlun Evrópu. Verkefni merkt með stjörnu eru verkefni þar sem Matís hefur umsjón með verkefninu:

Með auknu alþjóðlegu vísindasamstarfi má segja að brotið sé blað. Íslendingar gjörþekkja útflutning á vörum í gegnum aldir og er þar skemmst að minnast sjávarútvegsins. Þar er bæði um að ræða hráefnisútflutning og einnig meira unnar vörur. Í vísindastarfinu má tala um að við færum okkur úr útflutningi á hráefnum yfir í hagnýtingu íslenskrar þekkingar á matvælaframleiðslu, undirstöðuatvinnugreinar þjóðarinnar í gegnum aldirnar. Því „þekkingarhráefni“ breytum við í enn verðmætari vöru sem við bæði getum nýtt okkur í frekari sókn erlendis og einnig hér heima, til framþróunar í matvælaframleiðslu. Þess ávinnings njóta, auk okkar hjá Matís, aðrir innlendir rannsóknaraðilar, stofnanir, háskólar og fyrirtæki.

Uppbygging Matís og áherslur fyrirtækisins gera okkur kleift að sækja fram á erlendum vettvangi. Við höfum yfir að ráða sérþekkingu á mörgum þáttum í sjávarútvegi og einnig má nefna einstakar aðstæður til líftæknirannsókna hér á landi vegna t.d. hverasvæðanna, jökla og náttúrunnar bæði á landi og í sjó. Margar atvinnugreinar gætu því notið góðs af því erlenda starfi sem Matís hefur hrundið af stað en ekki hvað síst eru tækifærin skýrust í sjávarútvegi. Nýjar áherslur á því sviði eru m.a. markaðstengd verkefni og áherslur sem snúa að umhverfismálum og umhverfisáhrifum. Við Íslendingar eigum sannarlega möguleika á að skapa okkur enn sterkari stöðu á afurðamörkuðum heimsins með fiskafurðir okkar. Alþjóðastarf Matís mun hjálpa til í þeirri vinnu á komandi árum.

Svipaða sögu er að segja um íslenskan landbúnað. Þeirri grein munu opnast möguleikar í náinni framtíð erlendis, ekki hvað síst með auknu vísinda- og rannsóknarstarfi. Matís horfir einnig til þeirra möguleika.

Vísindamenn okkar skynja að á erlendum vettvangi höfum við orðspor til að byggja á. Ekki bara vegna þess að við erum Íslendingar heldur vegna þess sem við getum, þekkjum og kunnum.

Fréttir

Getum við betrumbætt öll matvæli með hráefnum úr sjónum?

Nú fyrir stuttu var haldinn hér á landi „kick-off” fundur í nýju verkefni, EnRichMar, sem stýrt er af Matís og er styrkt til tveggja ára í gegnum 7. rammaáætlun Evrópusambandsins. Í verkefninu taka þátt, auk Matís, íslensku fyrirtækin Grímur kokkur sem framleiðir tilbúna sjávarrétti og Marinox sem framleiðir lífvirk efni úr sjávarþörungum.

Nú fyrir stuttu var haldinn hér á landi „kick-off” fundur í nýju verkefni, EnRichMar, sem stýrt er af Matís og er styrkt til tveggja ára í gegnum 7. rammaáætlun Evrópusambandsins. Í verkefninu taka þátt, auk Matís, íslensku fyrirtækin Grímur kokkur sem framleiðir tilbúna sjávarrétti og Marinox sem framleiðir lífvirk efni úr sjávarþörungum. Í verkefninu eru  einnig matvælafyrirtækin Ruislandia í Finnlandi og  Den Eelder í Hollandi, og síðan BioActive Foods í Noregi sem framleiðir omega-duft og olíur, og rannsóknastofnanirnar VTT í Finnlandi, TNO í Hollandi og Háskólinn í Milano á Ítalíu.

Hugmyndin að EnRichMar verkefninu hefur þróast í gegnum samvinnu Matís og Gríms kokks í Vestmannaeyjum frá árinu 2008. Þá hófst verkefni sem miðaði að því að þróa vörur sem bættar voru með lífefnum úr íslensku sjávarfangi eins og þörungum, fiskpróteinum og ómega-3 fitusýrum og var styrkt af AVS rannsóknasjóði í sjávarútvegi. Í kjölfarið fékkst styrkur frá Nordic Innovation sjóðnum um vinnu á sama sviði. Almennt mátti álykta út frá þeim verkefnum að auðgun sjávarrétta sé raunhæfur möguleiki og með því að nýta hráefni úr hafinu í fullunnar neytendavörur eykst verðmæti þeirra. Gengið hefur verið skrefi lengra í vöruþróun með íslensk efni úr hafinu til íblöndunar í matvæli og hér hafa skapast markaðstækifæri, bæði fyrir innanlandsmarkað og útflutning við að nýta vannýtt sjávarfang í verðmætari afurðir.

Notkun ómega-3 og lífvirkra efna úr þörungum í matvælum gæti stuðlað að jákvæðum heilsufarslegum áhrifum við neyslu og stöðugleika matvælanna. Meginmarkmið EnRichMar er í raun tvíþætt. Annars vegar að þróa sjávarrétti, mjólkur- og kornvörur auðgaðar með ómega-3 og rannsaka áhrif neyslu slíkra afurða á geð- og heilastarfsemi og hinsvegar slíkar vörur auðgaðar með lífvirku efni úr þörungum og rannsaka áhrif neyslu þeirra matvara á bólgu- og oxunarálag sem og sykursýki.

Þróun tilbúinna matvæla með lífvirkum efnum er mikilvægt viðfangsefni fyrir matvælaiðnaðinn bæði hér heima og annars staðar í Evrópu. Tilgangur verkefnisins er að styrkja samkeppnisstöðu og auka markaðshlutdeild þeirra fyrirtækja sem eru í verkefninu og skapa ný tækifæri á mörkuðum.

Nánari upplýsinga veitir Kolbrún Sveinsdóttir, verkefnastjóri hjá Matís

Fréttir

Aukið matvælaöryggi á Íslandi

Samstarfsverkefni þýskra og íslenskra stjórnvalda, Örugg matvæli, hefur nú verið hrint úr vör. Megintilgangur verkefnisins er að auka matvælaöryggi og neytendavernd á Íslandi með því að auka vöktun á óæskilegum efnum í matvælum.

Örugg matvæli gerir íslenskum yfirvöldum, Matvælastofnun og heilbrigðiseftirliti sveitarfélaganna betur kleift að framfylgja löggjöf um matvælaöryggi og neytendavernd, sem hefur nú þegar verið innleidd í gegnum EES-samninginn. Verkefnið felur í sér kaup og uppsetningu á rannsóknatækjum og þjálfun í faggiltum efnagreiningum og eftirlitsstörfum. Með bættum tækjabúnaði verður hægt að framkvæma mun fleiri mælingar innanlands en nú er s.s. mælingar á þörungaeitri í skelfiski og mælingu 300 varnarefna í matvælum í stað þeirra 60 sem nú eru mæld.

Örugg matvæli var upphaflega hluti af IPA-áætlun vegna aðildarviðræðna Íslands við ESB en hefur nú verið hrint í framkvæmd í formi tvíhliða verkefnis milli þýskra og íslenskra stjórnvalda. Verkefnið er unnið í samvinnu Matís, Matvælastofnunar, Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytisins, Federal Ministry of Food and Agriculture (BMEL), Federal Institute for Risk Assessment (BfR) og Lower Saxony State Office for Consumer Protection and Food Safety (LAVES) í Þýskalandi.

Nánari upplýsingar má nálgast í skjalinu Örugg matvæli | Aðgerðir og afrakstur og hjá Margréti Björk Sigurðardóttur hjá Matvælastofnun (MAST) og Helgu Gunnlaugsdóttur hjá Matís.

Fréttir

Vor í lofti

Verkefnið Vor í lofti 2014 er átaksverkefni Matís ohf í samstarfi við sveitarfélögin Vesturbyggð og Tálknafjarðarhrepp. Verkefninu er ætlað að hvetja áhugasama íbúa í sveitarfélögunum til að hrinda hugmyndum sínum á sviði matvælaframleiðslu og líftækni í framkvæmd.

Verkefnið mun standa í eitt ár og er ætlunin að það skili að minnsta kosti þremur fullmótuðum hugmyndum í lok verkefnisins.

Tilgangurinn með verkefninu Vor í lofti 2014 er að auka möguleika á aukinni úrvinnslu hráefnis og efla þannig virðisaukningu þess hráefnis sem fyrir hendi er á sunnanverðum Vestfjörðum. Miklir möguleikar eru fólgnir í því verðmæta hráefni sem til verður á svæðinu, bæði til sjós og lands. Margskonar tækifæri eru fyrir hendi við að fullvinna hráefnið í verðmæta vöru eða þróa nýjar afurðir úr því sem til fellur við úrvinnslu hráefnisins. Mikil þekking og reynsla er fyrir hendi varðandi veiðar og vinnslu á bolfiski en auk þess er fiskeldi öflug og vaxandi starfsgrein á sunnanverðum Vestfjörðum. Í Arnarfirði er vinnsla á kalkþörungum á vegum Íslenska Kalkþörungafélagins á Bíldudal þar sem stærsti hluti afurðanna er fluttur erlendis en hluti fer í fullvinnslu hér á landi til manneldis. Landbúnaður hefur átt undir högg að sækja á svæðinu en þó er bæði sauðfjárbúskapur og mjólkurframleiðsla rekin af myndarskap á þó nokkrum jörðum í sýslunni. Því eru margir möguleikar á bættri nýtingu og fullvinnslu afurða af svæðinu og hægt að bæta arðsemi af rekstri verulega með aukinni verðmætasköpun á heimavelli. Fyrirtæki og sveitarfélög í Barðastrandarsýslu eru mjög meðvituð um vistvæna og góða umgengni við náttúru og lífríki og mörg fyrirtækjanna eru með lífræna vottun eða annars konar viðurkenndar umhverfisvottanir á framleiðslu sinni sem styrkir verulega stöðu þeirra í samkeppni. Slík vottun er svæðinu í heild til framdráttar við markaðssetningu á vörum og þjónustu þar sem umhverfisvitund almennings eykst stöðugt.

Markmið verkefnisins Vor í lofti 2014 er að styðja við hugmyndir sem frumkvöðlar á svæðinu búa yfir og aðstoða þá við að koma hugmyndunum í framkvæmd. Slík aðstoð við hugmyndir leggur öflugan grunn að sprotaverkefnum sem síðan geta vaxið og dafnað í höndum heimamanna og þannig lagt sitt af mörkum til að efla atvinnulíf og samfélagið í heild sinni á sunnanverðum Vestfjörðum. Þær hugmyndir sem hljóta aðstoð Matís munu eiga það sameiginlegt að hægt verður að sjá áþreifanlegan árangur á verkefnistímanum og að minnsta kosti þrjár fullmótaðar hugmyndir, vörur eða viðskiptaáætlanir verði til á þeim tólf mánuðum sem átaksverkefnið mun standa. Gert er ráð fyrir að afrakstur verkefnisins Vor í lofti 2014 verði formlega kynntur haustið 2014 og afurðir þeirra sem tekið hafa þátt í uppbyggingunni kynntar við það tækifæri.

Verkefnið hefur þegar verið kynnt á opnum fundum sem haldnir voru á fjórum stöðum, Patreksfirði, Tálknafirði, Bíldudal og Barðaströnd, um miðjan desember og voru viðtökur heimamanna prýðisgóðar. Framundan er nánari útfærsla á þeim hugmyndum sem fram hafa komið og tekin ákvörðun um þau verkefni sem verða hluti af átaksverkefninu Vor í lofti 2014. Þeir sem sýnt hafa áhuga á þátttöku munu skilgreina hugmyndir sínar betur á næstu vikum í samstarfi við starfsfólk Matís og útbúa verkáætlun. Gert er ráð fyrir að vinna við vöruþróun og framkvæmd hverrar hugmyndar hefjist í byrjun febrúar þegar gerðir hafa verið samningar við samstarfsaðila og þátttakendur.

Verkefnið Vor í lofti 2014 er styrkt af Rannsóknar- og Nýsköpunarsjóði Vestur-Barðastrandarsýslu og Matís auk þess sem verkefni frumkvöðla munu verða unnin í samstarfi við sveitarfélögin Vesturbyggð og Tálknafjarðarhrepp eftir því sem við verður komið.

Nánari upplýsingar um verkefnið Vor í lofti 2014 gefur Lilja Magnúsdóttir, starfsmaður Matís á Patreksfirði (858-5085, liljam@matis.is).

Fréttir

Samningur Háskólans á Bifröst og Matís

Sveinn Margeirsson forstjóri Matís og Vilhjálmur Egilsson rektor Háskólans á Bifröst skrifuðu í dag undir samning þess efnis að Matís sjái um kennslu og uppbyggingu námsgreina í matvælarekstrarfræði, nýrri námslínu sem verður í boði í Háskólanum á Bifröst frá og með næsta hausti.

Námsgreinar sem Matís mun hafa yfirumsjón með tengjast beint innihaldi, meðferð og framleiðslu matvæla og spannar um fjórðung af námi í viðskiptafræði. Með umsjón með náminu tekur Matís skipuleggja og annast kennslu í mörgum þeim námskeiðum sem tengjast matvælarekstrarfræðinni beint. Námskeiðin eru til að mynda í næringarfræði, örverufræði matvæla, matvælavinnslu, matvælalöggjöf og gæðamálum.

Háskólinn á Bifröst ætlar að verða við kalli atvinnulífsins um land allt sem í vaxandi mæli hefur áhuga á að auka nýsköpun og framþróun á sviði matvælaframleiðslu og rekstrar með því að bjóða upp á nám í matvælarekstarfræði frá og með haustinu 2014.  Lögð er áhersla á alla virðiskeðjuna frá frumframleiðslu að sölu til hins endanlega neytanda.  Námið er 180 ECTS og lýkur með BS gráðu í viðskiptafræði með áherslu á matvælarekstur og hægt verður að stunda það í fjarnámi og staðnámi eða blöndu af þessu tvennu.  

Matís er stærsta rannsóknastofnun landsins sem sinnir rannsóknum og nýsköpun á sviði matvæla og líftækni í þágu atvinnulífsins, lýðheilsu og matvæla- og fæðuöryggis. Matís gegnir umfangsmiklu hlutverki varðandi þjónustu á sviði rannsókna, menntunar og nýsköpunar. Lögð hefur verið áhersla á að mæta þörfum matvælaframleiðenda og frumkvöðla, í samstarfi menntakerfið, m.a. í formi hagnýtra verkefna með þátttöku nemenda og með kennslu ákveðinna námskeiða í matvælafræði og iðnaðarverkfræði við Háskóla Íslands, Háskólann á Akureyri, Landbúnaðarháskóla Íslands og Sjávarútvegsháskóla Sameinuðu Þjóðanna.  Matís getur þannig boðið upp á kennara, tengsl við atvinnulífið og aðstöðu til bóklegrar og verklegrar kennslu.  Nú bætist Háskólinn á Bifröst í hóp samstarfsaðila Matís.

 Sveinn Margeirsson forstjóri Matís og Vilhjálmur Egilsson rektor Háskólans á Bifröst skrifuðu í dag undir samning þess efnis að Matís sjái um kennslu og uppbyggingu námsgreina í matvælarekstrarfræði, nýrri námslínu sem verður í boði í Háskólanum á Bifröst frá og með næsta hausti. Á myndinni er auk þeirra Guðjón Þorkelsson, sviðssjóri hjá Matís.

Nánari upplýsingar veitir Guðjón Þorkelsson.

Fréttir

Var klóakmengunin sem birtist í áramótaskaupinu bara grín eftir allt saman?

Í góðu orðspori felast mikil verðmæti og tækifæri til frekari verðmætasköpunar. Til að hægt sé að auka enn verðmætasköpun í virðiskeðju íslenskra matvæla er grundvallaratriði að hægt sé að sýna fram á öryggi framleiðslunnar, með hliðsjón af lögum, reglugerðum og kröfum markaða. 

Í kjölfar ýmissa uppákoma (food scandals/outbreaks) sl. ár hefur mikilvægi matvælaöryggis við markaðssetningu matvæla enn aukist og er í dag lykilatriði til að tryggja útflutningstekjur. Ýmis dæmi eru um að neikvæð umfjöllun í fjölmiðlum og á internetinu hafi á stuttum tíma eyðilagt jákvæða ímynd matvælaframleiðslu sem tekið hefur áratugi að byggja upp. Stuttur viðbragðstími er lykilatriði við uppákomur sem ógna matvælaöryggi.

Til að hægt sé að verja íslenska viðskiptahagsmuni í þessu samhengi er nauðsynlegt að á landinu sé til staðar nauðsynleg sérfræðiþekking og aðstaða til rannsókna hér á landi. Einnig er lykilatriði að til staðar séu aðgengileg gögn um stöðu íslenskra matvæla með tilliti til öryggis, heilnæmis og rekjanleika. Án þessa eru verulegar líkur á að aðgerðir verði ómarkvissar, útflutningshagsmunir skaðist og almenningur og viðskiptavinir okkar erlendis missi tiltrú á að stjórnvöld og fyrirtæki séu fær um tryggja öryggi íslenskrar matvælaframleiðslu.

En hvaða máli skiptir þetta fyrir okkur Íslendinga? Til dæmis fyrir stærstu útflutningsgrein okkar; íslenskan sjávarútveg?  Eru ekki hlutirnir í fínasta lagi hjá okkur?  Góðu heilli hafa vandamál sem tengja má beint við íslenskan sjávarútveg verið fátíð hin seinni ár.  Ef horft er til sögunnar eru dæmin hinsvegar fjölmörg.  Áhersla á gæðastjórnun, kælingu afla og gott rannsókna -og vöktunarstarf sem hefur t.d. leitt í ljós að magn þungmálma í sjávarfangi við Íslandsstrendur er hverfandi í flestum tilfellum er meðal þess sem hefur orðið til þess að byggja upp gott orðspor íslensks sjávarfangs.  En ef við horfum til framtíðar – og í raun nútíðar – er ljóst að við þurfum að vera vakandi fyrir orðsporsáhættu.

Síðastliðin ár hafa frárennslismál verið nokkuð til umræðu í fjölmiðlum og fékk eitt slíkt mál ríkulega umfjöllun í nýafstöðnu áramótaskaupi ríkissjónvarpsins. Í dag er lítill hluti skólps hreinsaður, en nokkurt átak hefur verið unnið í því að veita skólpi lengra frá landi, til að strandsvæði séu laus við skólpmengun.   Það er nokkuð öruggt að umhverfið í kringum skólpútrás sé meira og minna mengað af saurbakteríum og ekki síst Nóroveirum, sem taldar eru mjög algengur orsakavaldur iðrasýkinga og meðal annars taldar ábyrgar fyrir um 20 milljón sýkinga ár hvert í Bandaríkjunum einum.

Flest heilbrigðiseftirlitssvæði landsins eru með reglulega vöktun á mengun vegna skólpmengunar í sjó, þar sem sýni eru tekin reglulega ca 10-100m frá landi og mæld fyrir saurbakteríunum E.coli og Enterococcus. Niðurstöður þessara mælinga benda ekki til að þessar örverur séu vandamál við strendur Íslands, líkt og raunin er um ýmis mikilvæg svæði fyrir fiskeldi, s.s. Mekong fljótið í Víetnam.

Á hinn bóginn liggja engar niðurstöður fyrir um nóróveirur í skólpi eða veiðisvæðum. Nýlegar rannsóknir á skelfiski í Evrópu hafa sýnt fram á hættulega mengun af völdum nóróveira þrátt fyrir að vöktun lögbærra eftirlitsaðila hafi ekki sýnt fram á mengun af völdum saurbaktería. Vegna algengi nóróveirusýkinga og viðnáms nóróveira fyrir harðneskjulegu umhverfi þarf þetta í raun ekki að koma á óvart. Í kjölfarið má líklega búast við að ítarlegri viðmiðunarmörk verði sett fyrir flokkun veiðisvæða skelfisks þar sem bæði verður tekið tillit til mengunar af völdum E.coli og nóróveira.

Þrátt fyrir þetta hafa nóróveirur í raun verið tiltölulega takmörkuð áhætta fyrir stærstan hluta íslenskra sjávarafurða – hingað til.  Þegar nýting á slógi er að aukast, eins og hefur verið að gera sl. ár – þurfum við að horfa sérstaklega til áhættunnar sem hlotist getur af nóróveirum. Það á sérstaklega við í þeim tilvikum þar sem hitameðhöndlun á slóginu er takmörkuð, líkt og verður ávallt raunin ætli menn sér að þróa vörur með lífvirkni, t.d. í notkunar í snyrti- og eða lækningavörur.  Hér er að mínu mati afar mikilvægt að menn vandi sérstaklega til verka og nýti bestu þekkingu til þróunar og framleiðslu.  

Það væri mikil hætta á að orðspor íslensks sjávarfangs biði alvarlegan hnekki ef hópsýking af völdum nóróveira yrði rakin til íslenskra vara úr sjávarfangi.   Slíkt gæti orðið stærri krísa en við höfum áður þekkt.

Alþjóðlegar krísur hafa breytt – og munu halda áfram að breyta – umhverfi matvælaöryggis í heiminum.  Baunaspírumálið kostaði 53 lífið og yfir 3900 sýktust í tengslum við neyslu á…..já á hverju?  Fyrst var talið að spænskir grænmetisframleiðendur bæru höfuðábyrgð, en á endanum var málið rakið til baunaspíra sem bárust inn á Evrópumarkað frá Egyptalandi. Einn þeirra sem stóð vægast sagt í eldlínunni í baunaspírumálinu var prófessor, dr. dr. Andreas Henzel, en hann er forseti BfR, sem er ein virtasta stofnun heims á sviði áhættumats í matvælaframleiðslu.  Sami Andreas Henzel leiðir nú vaskan hóp þýskra sérfræðinga sem munu verða Matís og MAST til aðstoðar í verkefninu Örugg Matvæli, en þar mun m.a. verða unnið að uppsetningu og faggildingu á nýjum tækjabúnaði sem m.a. mun gera okkur kleift að mæla þörungaeitur í skelfiski og uppfylla þær skyldur sem Ísland hefur undirgengist vegna EES samningsins.

Þekktasta krísan í matvælaframleiðslu síðastliðið ár er líklega „Stóra hrossakjötsmálið“ sem skók vægast sagt evrópskan matvælamarkað veturinn sem leið.  Magnús Bjarnason hjá Icelandic Group nefndi hrossakjötsmálið sérstaklega í erindi á aðalfundi LÍÚ sl. haust, enda engin furða.  Málið hefur í raun breytt matvælamörkuðum Evrópu. Eins og flestir þekkja snerist hrossakjötsmálið í grundvallaratriðum um að óprúttnir matvælaframleiðendur höfðu skipt nautakjöti út fyrir mun ódýrara hráefni  – hrossakjöt – og þannig í raun stundað vörusvik.  Eins og gefur að skilja varð reiði neytenda mikil – sem m.a. lýsti sér að nokkru leyti í því að þeir sneru sér frá nautakjöts – eða hrossakjötsneyslu –  og yfir til sjávarfangs.  Eins dauði hefur alltaf verið annars brauð.

Erfðafræði og notkun erfðafræðilegra aðferða við að greina muninn á nauta- og hrossakjöti reyndist lykillinn að því að koma upp um svikin, en sviksemi í virðiskeðju nautakjöts hlutu óneitanlega að beina augum að öðrum virðiskeðjum matvælaframleiðslu.  Þannig fylgdu í kjölfarið ýmsar uppgötvanir, t.d. rottur í stað lambakjöts í Kína – og eins fisktegund í stað annarrar víða um heim.

Og þá erum við í raun komin að fölsunum – Þær eru ekki endilega hættulegar heilsu manna – líkt og nóróveirurnar, en fölsunum fylgir mikil orðsporsáhætta, ekki síst nú á tímum hraðrar fjölmiðlaumfjöllunar og dreifingar upplýsinga á internetinu.  Ekki síður þarf að hafa í huga þær breytingar sem matvælamarkaðir ganga nú í gegnum, bæði með tilliti til markaðssvæða og framleiðslu, þar sem nýmarkaðslöndin gegna lykilhlutverki.

Það er ekkert nýtt við að menn séu ekki fullkomlega heiðarlegir þegar kemur að því að þekkja í sundur fisktegundir.  En eftir hrossakjötshneykslið þarf að gera sér ljósa áhættuna sem því fylgir.  Það reyndist Matís þrautaganga að fjármagna tækjakaup sem gera okkur kleift að uppfylla skyldur Íslands vegna EES samningsins og tókst það ekki fyrr en núverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra tók af skarið með málið, enda vel meðvitaður um útflutningshagsmuni íslensks matvælaiðnaðar.  Það eru hinsvegar ýmsir matvælaframleiðendur betur efnum búnir en opinber hlutafélög á Íslandi.  Þannig sagði Mike Mitchell, hjá Youngs Seafood frá því á World Seafood Congress nú í haust að fyrirtækið hefði tekið í notkun erfðatækni til að greina hvort birgjar seldu þeim aðrar fisktegundir en þeir gæfu upp.  Mér segir svo hugur að Youngs séu ekki þeir einu sem það hafa gert.

Slíkar fjárfestingar matvælaframleiðenda eru ekki tilviljun.  Í þessu samhengi hefur oft verið bent á Tilapiu sem dæmi um ódýran hvítfisk sem í raun geti tekið sér nánast öll hlutverk þegar kemur að framleiðslu sjávarafurða.  Þannig hefur Tilapíunni verið líkt við Meryl Streep, sem óneitanlega er mjög fjölhæf leikkona sem ræður við ýmiskonar hlutverk.  Stóri munurinn er hinsvegar sá að þegar Meryl Streep leikur í bíómynd, þá kemur hún fram á lista yfir leikarana.  Sú hefur ekki alltaf verið raunin með Tilapiu, eða aðrar ódýrari fisktegundir sem ratað hafa í uppskriftir undir „dulnefnum“.  

Slík „dulnefni“ eru óheiðarleg vinnubrögð og falsanir gagnvart kaupendum.  Falsanir sem skapa ójafnt samkeppnisumhverfi gagnvart heiðarlegum framleiðendum og ýta undir vantrú neytenda.  Mig langar því að endurtaka orð mín um að afar mikilvægt sé að íslenskur sjávarútvegur sé í stakk búinn að sýna kaupendum fram á að hér sé framleiðsla í samræmi við lög, reglugerðir og kröfur markaða.  Þannig munum við byggja upp grundvöll til enn frekari verðmætasköpunar í þekkingariðnaðinum sjávarútvegi.

Nýlega var valið fegursta íslenska orðið.  Ekki ætla ég að fjölyrða um niðurstöður valsins hér, en langar til að vitna til orða Friðleifs Friðleifssonar hjá Iceland Seafood, sem sagði á aðalfundi LÍÚ sl. haust eitthvað á þá leið að orðið AFHENDINGARÖRYGGI væri meðal fegurstu orða íslenskrar tungu að sínu mati.  Ég er á margan hátt sammála Friðleifi, en langar til að benda á annað gott íslenskt orð sem skiptir miklu máli fyrir verðmætasköpun í íslenskum sjávarútvegi.  Það er orðið ORÐSTÍR.

Í Hávamálum Snorra Eddu segir að orðstír deyi aldrei, hafi menn getið sér góðs orðs.  Vonandi er það rétt, því íslensk matvæli hafa góðan orðstí og orðspor að verja.  Við þurfum þó að hafa í huga að internetið, ásamt ýmsu fleiru hefur breytt miðlun upplýsinga á dramatískan hátt sl. ár, þ.a. það er ekki víst að Snorri hafi alveg rétt fyrir sér, þó mörg góð ráðin megi vissulega sækja í Hávamál.

Sveinn Margeirsson, forstjóri Matís.

IS