Flokkur: Fréttir

Fyrir stuttu hófst rannsóknaverkefni í samstarfi íslenskra, norska og sænskra aðila með nýja samsetningu á fóðri í bleikjueldi en segja má að undanfari þess sé þróun og rannsóknir Matís, Hólaskóla og innlendra bleikjuframleiðenda með nýja próteingjafa og hráefni í fóðri.

Jón Árnason, fóðurfræðingur og verkefnastjóri hjá Matís, mun stýra verkefninu. Hann segir að í ljósi þess að Ísland er stærsti bleikjuframleiðandi heims hafi Íslendingar leiðandi hlutverk í rannsóknum og þróun.

„Við höfum verið að skoða með eldisfyrirtækjunum próteinþarfir bleikju og hvort hægt sé að nota aðra próteingjafa en fiskimjöl í fóðrið og auka með því hagkvæmni í bleikjuframleiðslunni. Með norræna verkefninu munum við gera prófanir hjá fiskeldisbændum í öllum löndunum þremur og þá sjáum við árangurinn við mismunandi aðstæður. Í framhaldi af því ætlum við að skoða áhrif umhverfisþátta á bleikjueldið, meta vöxt og fóðurnýtingu út frá breyttu fóðri, fylgja áhrifunum eftir alla leið út á markaðina og skoða viðbrögðin hjá neytendum. Í ljósi þess að við erum að sækja þessa nýju próteingjafa til regnskóga Brasilíu og á sléttur Ameríku þá ætlum við líka að meta með öllum sem að bleikjueldi og sölumálum koma hvort þessi breyting á fóðri geti haft áhrif á þá ímynd sem bleikja hefur á mörkuðum sem hánorræn fisktegund. Lok verkefnisins verða þannig nokkurs konar matsfundur með öllum í virðiskeðju bleikjunnar,“ segir Jón.

Auk Matís og Hólaskóla koma að verkefninu tvær eldisstöðvar á Íslandi, norska fyrirtækið Polarfeed og ein norsk eldisstöð en í Svíþjóð taka þátt Sænski landbúnaðarháskólinn og ein eldisstöð. Verkefnið mun taka tvö ár.

Nánari upplýsingar veitir Jón Árnason.

Helga Gunnlaugsdóttir, fagstjóri efnarannsókna og áhættumats hjá Matís, hefur að undanförnu tekið þátt í Evrópuverkefni þar sem myndaður var þekkingarklasi um greiningu áhættu og ávinnings við neyslu matvæla.

Fulltrúar frá sjö Evrópulöndum tóku þátt í verkefninu sem er svokallað SAFEFOODERA verkefni sem var í flestum tilfellum fjármagnað úr rannsóknasjóðum viðkomandi landa. Þrátt fyrir að slíkur styrkur hafi ekki fengist hér á landi ákvað Matís að taka engu að síður að taka þátt í verkefninu með eigin fjármögnun.

Til þess að hægt sé að meta þá kosti og/eða galla sem fylgja neyslu ákveðinna tegunda af matvælum þarf að vera hægt að meta bein áhrif þeirra á heilsu fólks. Slíkt mat er einungis hægt að gera með áhættu- og ávinningsgreiningu. Greining áhættu og ávinnings er tiltölulega nýtt rannsóknarsvið og aðferðaþróunin er skammt á veg komin á sviði matvæla.

Helga segir að markmið þessa verkefnis hafi verið að nýta þekkingu og reynslu á áhættu- og ávinningsgreiningu sem byggð hafi verið upp á öðrum fræðasviðum, s.s. læknis- og lyfjafræði, örverufræði, umhverfisfræðum, félags- og hagfræði og aðlaga þær aðferðir að matvæla- og næringarfræði.

„Greining sem þessi nýtist meðal annars fyrir stjórnsýsluna við ráðgjöf um neyslu matvæla og hún beinir kastljósinu þannig að báðum þáttunum, þ.e. áhættu og ávinningi. Þetta er mjög mikilvægt því í mörgum tilfellum þá vega  ávinningsþættirnir við neyslu matvæla þyngra en áhættuþættirnir. Í þessu Evrópuverkefni höfum við í raun verið að meta hvert við erum komin á sviði matvæla- og næringarfræði og hvort hægt sé að nýta þekkingu af öðrum fræðasviðum til að þróa og bæta áhættu- og ávinningsgreiningu á sviði matvæla- og næringarfræði,“ segir Helga en starfi hópsins er lokið og birtast niðurstöður í janúarútgáfu ársins 2012 í vísindatímaritinu „Food and Chemical Toxicology“. Auk heldur er hægt að nálgast niðurstöðurnar á vefsvæðinu www.sciencedirect.com.

Nánari upplýsingar veitir Helga Gunnlaugsdóttir.

Fyrir stuttu lauk athyglisverðri Evrópurannsókn á laxi sem staðið hefur frá árinu 2009. Verkefnið bar yfirskriftina SALSEA-Merge og var Matís meðal rannsóknaraðila í því.

Áhugi er fyrir að byggja nýtt verkefni í Norður-Ameríku og á Grænlandi á sömu hugmyndafræði og reynslu en í þessum rannsóknum er aflað aukinnar vitneskju um laxastofna sem ganga í ár og um hafsvæði.

„Verkefnið gekk út á að erfðagreina laxa á öllu útbreiðslusvæðinu í Evrópu, allt frá Norður-Spáni í suðri til Íslands og Rússlands í norðri. Í heild voru greind sýni úr 26.813 laxfiskum úr 284 ám á þessu heimssvæði. Þannig kortlögðum við stofnana í ánum, greindum mismunandi erfðafræðilegar einingar sem gaf okkur betri mynd af erfðafræðilegum mun laxastofnanna á svæðinu,“ segir Kristinn Ólafsson, sérfræðingur í erfða- og líftækni hjá Matís, sem hafði með höndum erfðagreiningar sýna úr íslenskum ám.

„Einn helsti hvatinn að þessu verkefni er staða laxastofna syðst á þessu svæði, þ.e. á Spáni og þar í kring. Vegna loftslagsbreytinga er laxastofninn þarna í hættu en auk þess er mjög mörgum spurningum um laxinn ósvarað, m.a. hvað gerist þegar laxinn gengur úr ánum til sjávar og hvað veldur aukinni dánartíðni þar.“

Þátttakendur í verkefninu voru rannsóknastofnanir líkt og Matís, háskólar og stofnanir sem annast veiðistjórnun á laxi. Auk Matís frá Íslandi tók Veiðimálastofnun einnig þátt í Salsea-Merge verkefninu.„

Með úrvinnslu þessara sýna varð til mjög stór gagnabanki sem gefur mynd af laxastofnunum og samanburð á þeim. Til að fá sem skýrasta mynd af samanburði komum við okkur saman um 14 erfðamörk sem allir greindu á sama hátt. Með þennan mikla fjölda sýna og gagnagrunninn sem orðinn er til við úrvinnslu þeirra hafa nú opnast möguleikar til að taka laxfisk í sjó og greina hvaðan hann er upprunninn. Þetta hefur verið sannreynt nú þegar og gefur okkur hugmynd um hvernig laxinn hagar sér þegar hann gengur í sjó. Vissulega erum við ekki komin með tæki sem gefur svar við öllum okkar spurningum en samt sem áður gefur þetta okkur skýrari mynd en við höfðum áður,“ segir Kristinn.

Þar sem veiðar á laxi í sjó eru ekki leyfðar hér við land hefur Fiskistofa tekið sýni úr laxi sem veiðist sem meðafli í makrílveiðum. Á þennan hátt segir Kristinn að stóra rannsóknin nýtist til að fá skýrari mynd af háttalagi laxanna í íslensku ánum.

„Við vonumst eftir þátttöku í sams konar verkefni sem verður vonandi að veruleika í Norður-Ameríku og Grænlandi. Ef af því verður fæst mynd af öllu því svæði sem Norður-Atlantshafslaxinner á. Verkefnið yrði þá unnið með sama hætti og í Evrópu, þ.e. að grunnvinna verðurhafin með sýnum og erfðagreiningu á fiskum úr ám og í kjölfarið færi fram greining á sýnum úr fiskum í sjó,“ segir Kristinn.

Nánari upplýsingar veitir Kristinn Ólafsson.

Matís tók þátt í rannsókn á skólpi frá þrem stöðum á Íslandi sem sýnir að lyfjaleifar og leifar af hreinlætisvörum, s.s. sápur, hársnyrtivörur og krem, eru til staðar í skólpi og dælt út í umhverfið.

Rannsóknin var hluti af stærra rannsóknarverkefni þar sem Norðurlöndin voru borin saman. Sýnin voru tekin við dælustöðina við Klettagarða, úr brunni við Landsspítala í Fossvogi, við dælustöðina á Akureyri og við dælustöðina í Hveragerði.

Í flestum tilfellum var magn lyfja og hreinlætisvöru lægri í íslenskum sýnum miðað við sýni frá Svíþjóð, Noregi, Danmörku og Finnlandi. Í einstaka tilfellum greindist þó meira magn í íslenskum sýnum, sem dæmi má nefna ibuprofen (verkja og bólgueyðandi lyf), estradiol (getnaðarvarnarlyf) og Atenolol (hjartalyf). Hreinsun á þessum efnum úr skólpi á sér ekki stað á Íslandi. Í skýrslunni voru ekki dregnar neinar ályktanir um umhverfisáhrif þessara efna, heldur var markmiðið eingöngu að afla upplýsinga um hvort efnin séu til staðar til að hægt sé að forgangsraða rannsóknum og efnasamböndum sem nauðsynlegt er að fylgjast með.

Lyf og hreinlætisvörur eru notuð í töluverðu mæli í daglegu lífi fólks til að bæta heilsu og hreinlæti. Hreinlætisvörur spanna flokka eins og sápur og hreinsiefni, krem, svitalyktaeyðar, snyrtivörur, ilmvötn o.s.frv. og eru notuð í sífellt auknu mæli um allan heim. Efnainnihald þessara vöruflokka geta verið margskonar og eru bæði til staðar sem virk innihaldsefni eða bætiefni til að auka gæði og/eða endingartíma hreinlætisvöru.

Nánari upplýsingar veitir Hrönn Ólína Jörundsdóttir verkefnastjóri hjá Matís.

Ert þú með framúrstefnuhugmynd til að efla íslenskan sjávarútveg og tengdar atvinnugreinar?

Sjávarútvegsráðstefnan kallar eftir framúrstefnulegum nýsköpunarhugmyndum, sem veita á viðurkenningu fyrir á næstu ráðstefnu vettvangsins þann 8.-9. nóvember á Grand hótel. Markmiðið er að hugmyndirnar séu framsæknar og frumlegar og skapi umræðugrundvöll eða nýja hugsun.

Það sem þarf að hafa í huga
Framúrstefnuhugmynd skal setja fram á hnitmiðaðan hátt þar sem fram kemur lýsing á hugmynd, tillaga að framkvæmd, væntanlegur afrakstur og áhrif til góðs fyrir ímynd íslenskra afurða (hámark 2 bls). Einstaklingar geta sent inn eigin hugmyndir og /eða tilnefnt hugmyndir annarra í umboði þeirra. Allar hugmyndir þurfa að uppfylla eftirfarandi skilyrði:

• Hugmyndin er framúrstefnuleg
• Hugmyndin er raunhæf

Tímafrestur
Frestur til að skila inn umsóknum er 1. október 2012.

Nánari upplýsingar er að finna hér

Íslendingar eru í fremstu röð þegar nýting þess fisks sem kemur úr sjó er annars vegar og Nýsjálendingar horfa til Íslands þegar kemur að þekkingaröflun á meðferð sjávarafurða.

Þetta kemur fram í grein í nýsjálenska fréttamiðlinum Business day sem vann að skýrslu frá Viðskiptaháskólanum í Auckland um nýsjálenskan fiskiðnað. Viðar Guðjónsson fréttamaður á Morgunblaðinu gerir grein fyrir efni skýrslunnar og aðkomu Matís í grein sinni þann 18. ágúst sl.

Greinina má finna hér.

Íslenskar saltfisksafurðir hafa löngum verið eftirsóttar og áberandi á erlendum mörkuðum. Má rekja þessa sterku stöðu til mikillar vinnslu- og verkunarþróunar á undanförnum árum, sem hafa gjörbreytt allri meðhöndlun við framleiðsluna.

Meirihluti íslenskra saltfiskafurða eru seldar til Spánar þar sem blautverkaður saltfiskur er vinsæll og gott verð fæst. Aðrar þarfir eru þó á Portúgals- og Brasilíumarkaði, en þar er eftirspurn eftir þurrkuðum saltfiski meiri. Þessir markaðir eru stórir og því eftirsóknarvert fyrir íslenska framleiðendur að auka hlut sinn á þessum mörkuðum. Til þess þarf þó að vinna að frekari ferlastýringu þurrkunar og útvötnunar miðað við þær söltunaraðferðir sem tíðkast hér á landi. Áætla má að með bestun vinnslu- og verkunarferla allt frá hráefni til lokaafurðar megi stuðla að gæðaafurð sem hentar þessum nýja markaði fyrir íslenskar saltfiskafurðir. Þá hafa kvartanir borist reglulega um súra vansaltaða hnakka sem rekja má til misdreifingar salts um vöðvann.
Í nýju verkefni, sem  Matís og Íslenskir Saltfiskframleiðendur (ÍSF) standa að og fengu styrk frá AVS-rannsóknasjóði til að framkvæma, verður litið sérstaklega til dreifingu salts og vatns um saltfisksvöðvann og hvernig mismunandi meðhöndlun hefur áhrif á þetta viðkvæma jafnvægi og gæði lokaafurðarinnar. Meðal markmiða verkefnisins er að finna ástæðu þess að fyrrnefndir gallar koma upp og að koma í veg fyrir myndun þeirra með bættum verkunaraðferðum.

Stuðst verður við nýjustu tækniframfarir innan matvælarannsókna (Nuclear Magnetic Resonance (NMR) og segulómun (MRI)) auk hefðbundinna efna- og eðliseiginleikamælinga til þess að öðlast sem bestan skilning á þeim áhrifum sem mismunandi meðhöndlun hefur á gæði saltfiskafurða. Segulómun kannast flestir við sem hafa farið í rannsóknir á spítala, en rannsóknir með tækninni innan matvælarannsókna eru tiltölulega nýjar af nálinni og hafa fram að þessu ekki verið framkvæmdar í íslenskum verkefnum. Í verkefninu verður segulómtæknin notuð til að veita innsýn í uppbyggingu vöðvans og dreifingu vatns og salts um hann með myndrænum hætti.  Einn helsti kostur þessarar tækni er að hún hefur engin áhrif á sýnin og sýnin eru því ólöskuð eftir greiningu. Einnig verða framkvæmdar NMR mælingar, þar sem ítarlegri magnmælingar á áhrif vinnsluaðferða á hreyfanleika og dreifingu salts og vatns, innan sem utan vöðvafrumanna, verða framkvæmdar. Þá verður skoðað hvernig þetta jafvægi hefur áhrif á gæði saltfiskafurðanna og hvernig megi bæta verkunaraðferðirnar með tilliti til þessa jafnvægis milli vatns og salts í vöðvanum.

Verkefnið er styrkt af AVS til eins árs og er unnið í samstarfi við Íslenska saltfiskframleiðendur (ÍSF) og Institut National de la Recherche Agronomique (INRA) í Clermont-Ferrand í Frakklandi.

Nánari upplýsingar veita dr. María Guðjónsdóttir, verkefnastjóri hjá Matís og Sigurjón Arason, yfirverkfræðingur Matís.

Til að bæta við þekkingu á þessari vannýttu tegund sótti Fiskvinnslan Oddi á Patreksfirði ásamt Matís um styrk til AVS rannsóknasjóðs í sjávarútvegi fyrir verkefnið „Bætt nýting grásleppuafurða“.

Með reglugerð sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytisins, nr 1083/2010, er gert skylt að koma með allan grásleppuafla að landi eftir 2011. Það þurfti því að bregðast hratt við og finna markaði fyrir grásleppuna sjálfa, en aðeins hrognin höfðu verið hirt og restinni fleygt í sjóinn. Mikið frumkvöðlaframtak hafði átti sér stað í nokkur ár og er rétt að nefna Landssamband smábátaeigenda og útflutningsfyrirtækið Triton í því samhengi, sem í sameiningu byggðu upp markað fyrir grásleppu á Kínamarkaði, með hvelju og öllu saman. Rétt er að taka fram að hrognin eru um 30% af þyngd grásleppu en hveljan með haus og hala um 55% og þar af eru flökin aðeins 14% af heildarþyngd hennar.

Til mikils var að vinna og ljóst að mikil verðmæti lágu í þessari vannýttu fisktegund og mikil tækifæri myndu skapast í mörgum sjávarbyggðum við framleiðslu og útflutning á grásleppu: Auknar tekjur fyrir sjómenn og útgerð ásamt því að slæging grásleppunnar færðist nú að mestu í land, en það skapaði mikla vinnu hjá aðilum í framleiðslu. Slæging fyrir Kínamarkað er ólík hefðbundinni slægingu og kallar á flóknari handbrögð en það gerir kröfur um betri vinnuaðstæður sem ekki eru fyrir hendi um borð í litlum fiskibátum.

Meðalframleiðsla Íslands á grásleppuhrognum 2002 – 2011 eru 1.337 tonn á ári til útflutnings og var FOB verðmæti framleiðslunnar 2011 um 2,55 milljarðar króna, en ári áður hafði hún farið á 3,84 milljarða. Gera má ráð fyrir að heildarafli grásleppu sé um fimm þúsund tonn ári, og heildarveiði hrognkelsa því eitthvað rúmlega það.

Til að bæta við þekkingu á þessari vannýttu tegund sótti Fiskvinnslan Oddi á Patreksfirði ásamt Matís um styrk til AVS rannsóknasjóðs í sjávarútvegi fyrir verkefnið „Bætt nýting grásleppuafurða“. Í verkefninu voru tekin sýni frá veiðisvæðum frá Skjálfanda og vestur og suður úr alla leið í Faxaflóa. Þannig fékkst samanburður á grásleppu frá ólíkum veiðisvæðum og eins upplýsingar um efna- og næringarinnihald ásamt upplýsingum um aðskotaefni eins og þungmálma. Þetta eru grundvallarupplýsingar til að selja vöru og finna henni nýja og spennandi markaði. Rannsóknir voru unnar hjá rannsóknarstofum Matís við Vínlandsleið í Reykjavík.

Til að bæta meðhöndlun við slægingu og standast nýjar kröfur sem Kínamarkaður gerir tóku Landsamband smábátaeigenda og Matís sig saman um gerð einblöðungs sem dreift var til allra grásleppuútgerða. Blöðungurinn var upplýsandi með myndum og skýringum á réttum handbrögðum.

Matís í samstarfi við Fiskvinnsluna Drang á Drangsnesi gerði úttekt á gæðamálum landaðrar grásleppu þar sem meðal annars var fylgst með hitastigi vörunnar frá upphafi vertíðar til loka. Jafnframt var samvinna við Fiskistofu um að fylgjast með hitastigi í lönduðum afla. Þegar líða tók á vertíðina og sjávarhiti hækkaði var nánast regla að sjómenn notuðu ís við kælingu á afla.

Matís gerði síðan úttekt í samvinnu við AtVest og með stuðningi AVS á veiðum og vinnslu grásleppu á Vestfjörðum. Tvær skýrslur voru gefnar út af Matís, önnur um veiðar og hin um stöðu vinnslu á Vestfjörðum, en eins og áður segir liggja mikil atvinnutækifæri í aukinni nýtingu á grásleppu.

Í verkefni Matís og Odda, sem styrkt er af AVS, var gert ráð fyrir þróun vöru fyrir innanlandsmarkað. Í ljósi góðs árangurs við útflutning, og með þá staðreynd í huga að flakanýting er aðeins um 14%, var ekki talið rétt að eyða mikilli orku í þann verkþátt. Með nýtingu flaka innanlands sætu menn uppi með hvelju og haus sem er megin hluti hrognkelsis, en Kínverjar nýta allan fiskinn. Í samvinnu við framleiðendur og útflytjendur var því afráðið að skoða frekar hvað þyrfti að gera til að sækja frekar fram á Kínamarkaði, opna nýja möguleika og hækka söluverð til framtíðar.

Það er aðdáunarvert hvað sjómenn hafa tekið þessum breytingum vel með því að yfirfæra vinnubrögð til áratuga og aðlaga sig að breytingum. Þó það verð sem í boði hefur verið fyrir grásleppuna sé ekki hátt hafa sjómenn allir sem einn tekið framtakinu vel og lagt sig fram um að auka verðmæti aflans.

Landssamband smábátaeigenda hefur allt frá árinu 1989 verið í samstarfi við áhugasama útflytjendur, vinnsluaðila og síðast en ekki síst Matís við að þróa vinnsluaðferði og leita að markaði fyrir grásleppuna. Grásleppukarlar hafa fylgst með á hliðarlínunni með jákvæðu viðmóti, m.a. greiðslu í þróunar- og markaðssjóð LS sem notaður var vegna þessara mála.  Jarðvegur fyrir breytingum var því frjór og uppskeran ríkuleg eins og sjá má á yfirstandandi vertið með 300 milljóna auknu aflaverðmæti af grásleppuveiðum. Markaðsaðstæður eru ágætar þar sem ekki er hægt að anna eftirspurn Kínamarkaðar.

Nánari upplýsingar veitir Gunnar Þórðarson, stöðvarstjóri Matís á Ísafirði.

Dr. Andreas Hensel forseti BfR (Federal Institute for Risk Assessment) var fyrir stuttu í heimsókn á Íslandi en BfR er ein öflugasta stofnun Evrópu á sviði áhættumats og matvælaöryggis.

Tilgangur heimsóknar Dr. Hensel til Íslands var m.a. að skrifa undir samstarfssamninga fyrir hönd BfR við Matís annars vegar og Matvælastofnun hins vegar. Samhliða því var endurnýjaður samstarfssamningur Matís og Matvælastofnunar.

Dr. Andreas kynnti hlutverk og starf BfR fyrir ráðuneytisstjóra sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytisins og starfsmönnum Matís og Matvælastofnunar. Mjög áhugavert var að heyra hvernig BfR sinnir hlutverki sínu fyrir þýska ríkið í áhættumati og matvælaöryggi og margt sem Íslendingar geta lært af nálgun Þjóðverja í þessum málaflokkum.

Hjá BfR starfa að meðaltali um 750-800 manns og hlutverk stofnunarinnar er m.a. áhættumat m.t.t. heilsu fólks, matvælaöryggis, erfðabreyttra matvæla ofl.

BfR bar hitann og þungann af viðbrögðum við svonefndri EHEC sýkingu á sl. ári en sýkingin var af völdum E.coli og var í upphafi talin eiga uppruna sinn í gúrkum. Síðar kom í ljós, m.a. fyrir tilstuðlan BfR, að uppruninn var í baunaspírum.  Þúsundir manna veiktust alvarlega af völdum sýkingarinnar. 

Samstarf við BfR og aðgangur að sérfræðiþekkingu stofnunarinnar á sviði áhættumats eru mjög mikilvæg fyrir starfsemi Matís. Eitt skilgreindra hlutverka Matís er að stuðla að bættu öryggi matvæla, en Matís  hefur á að skipa starfsfólki með sérþekkingu á því sviði, þ.m.t. varðandi áhættumat, matarsýkingar og matarsjúkdóma.

Eftirfarandi mynd er frá undirskrift samstarfssamninga.

Nánari upplýsingar veitir Sveinn Margeirsson forstjóri Matís.

Matarsmiðja er það kallað þegar útbúin hefur verið aðstaða til fjölbreyttrar matvælavinnslu, sem hefur fengið leyfi þar tilbærra yfirvalda til rekstursins.

Aðstaðan getur verið mismunandi frá einni smiðju til annarrar, en sammerkt með þeim öllum er að til staðar er fjölbreytt úrval matvinnslutækja og áhalda og önnur aðstaða sem vinnslan krefst. Notendur fá kennslu á tækin og frjálsan aðgang til framleiðslu á þeim vörum sem gerlegt er m.t.t. aðstöðu og tækjabúnaðar og útgefnu leyfi heilbrigðisyfirvalda.

Í matarsmiðjunum eru reglulega haldin námskeið um framleiðslu og verkun ýmissa framleiðsluvara auk námskeiða um innra eftirlit. Matarsmiðjur Matís eru á Flúðum og á Höfn í Hornafirði. Nánari upplýsingar um starfsstöðvar og Matarsmiðjur Matís má finna hér.

Fyrir stuttu birtist frétt á vefsvæðinu www.freisting.is um Matarsmiðju Matís á Flúðum. Fréttina má sjá hér.

Nánari upplýsingar veita Vilberg Tryggvason í Matarsmiðju Matís á Flúðum og Vigfús Þórarinn Ásbjörnsson í Matarsmiðju Matís á Höfn.