Seaweed is becoming a popular food source due to its high nutritional content, but may also contain potentially toxic elements (PTEs). This study investigates trends in PTEs in several species of seaweed collected in Iceland, and variations between thallus section, location, and season. As (3.8-265 mg kg-1), Cd (0.06-18 mg kg-1) and U (0.03-1.9 mg kg-1) were highest in Phaeophyta collected in February, whilst certain Chlorophyta contained the highest levels of Pb (0.02-1.8 mg kg-1) and Fe (25-13607 mg kg-1). Samples contained high levels of essential trace elements but elevated levels of Cd – 19 samples exceeded the maximum level (3 mg kg-1) in food supplements. As levels were also high where over half of samples exceeded the 40 mg kg-1 ML for As in seaweed-derived animal feed. Certain species grown in Iceland may be prone to high levels of Cd and not be suitable for consumption in large quantities.
Höfundur: Kristín Edda Gylfadóttir
The short harvesting period of cultivated brown seaweed in Europe can make it difficult for cultivators to produce high quality seaweed biomass all year around. Hence there is a need for novel processing and preservation methods. Acid preservation is a well-known method to preserve food, where the aim is to reduce the pH below 4.5 to inhibit microbial growth. To evaluate the effectiveness of acid preservation, a shelf-life experiment was conducted with Saccharina latissima and Alaria esculenta. The biomass was either treated with lactic- or citric acid and stored for approximately seven months. Physicochemical (including proximate composition, trace minerals, total phenolic content (TPC), texture and pH), microbial-, sensory attributes, and antioxidant (ORAC, DPPH) analyses were performed on the preserved biomass during storage. The proximate composition, color, pH, and texture of the acid-preserved seaweed were relatively stable throughout the storage. However, a decrease was observed in TPC and antioxidant properties (assessed by DPPH) with the acid treatments. Acid preservation is, thus, a good method to stabilize the studied biomass for food and feed applications but less applicable if intended for antioxidant purposes. However, the acid treated biomass might be suitable as an ingredient for a wide range of value-added products.
Atlantic herring Clupea harengus feeding in the Norwegian Sea are assumed to consist of Norwegian spring spawners (NSSH), Icelandic summer spawners (ISSH) and North Sea autumn spawners (NSAH). Putative Norwegian autumn spawners (NASH), Faroese autumn (FASH) and spring (FSSH) spawners also feed in the area.
However, until there is a method to discriminate between populations in mixed samples, fishery and survey data from the Norwegian Sea will be solely attributed to the predominating NSSH, ultimately causing biased stock assessments.
Hence, we evaluated if a panel of 120 single nucleotide polymorphisms (SNPs) associated with spawning characteristics and salinity preferences would be an effective discrimination tool. The overall observed levels of genetic differentiation were high (FST = 0.57, p < 0.001, 95% CI: 0.51−0.62). Spawners from stocks under current management (NSSH, NSAH and ISSH) were well separated, but the putative populations were not. Discriminant analysis of principal component as well as Structure runs confirmed the differentiation observed with FST. When the SNP panels were tested on commercial fishery samples of NSSH east of Iceland, up to 16% were assigned to ISSH.
This implies that catch data are seriously biased and demonstrates the potential of SNP panels as a tool to solve the problem. However, work is needed to develop improved SNP panels that effectively separate the putative populations from the managed stocks. We recommend that such a tool should be established in regular sampling of fishery and surveys in the Norwegian Sea and accounted for in future stock assessments, advice and management.
Dietary vitamin B12 deficiency is one of the most common micronutrient deficiencies worldwide, with over a billion individuals suffering from low levels of the vitamin. While ruminant-derived meat and dairy products play a crucial role in providing the recommended B12 dietary allowance (2.4 μg/day), increasing the production and consumption of meat and milk entails substantial environmental ramifications.
Spirulina blue-green algae (Arthrospira platensis) has been widely proposed as healthier and more sustainable substitutes for meat, milk, and dairy products (also known as meat and milk analogues). However, previous research has shown that while Spirulina contain desirable macro- and micro- nutrients (e.g., essential amino acids, calcium, potassium, magnesium, iron), the majority of vitamin B12 found in so-called traditional Spirulina is a non-active, pseudo-form (cobamide), unavailable to humans, referred to as pseudo-vitamin B12. This renders traditional Spirulina a limited alternative to animal-source foods. As a response, in this exploratory in vitro study, we ask whether light conditions may enhance active vitamin B12 production in Spirulina.
We describe the use of scalable photobioreactors, artificially illuminated, located in the Hengill area of Iceland. These systems are used to cultivate Photosynthetically Controlled Spirulina (PCS), to produce carbon–neutral and nutritious biomass containing unopposed, biologically active vitamin B12, in levels comparable to beef (1.64 μg/100g in PCS with a standard deviation of 5% versus 0.7–1.5 μg/100g in beef ). In terms of mitigating global vitamin B12 deficiency, we explore production scale up scenarios.
In one scenario, by re-allocating the electricity currently consumed by heavy industry, Iceland could pro- duce 277,950 tonnes of Spirulina biomass per year, which translates into approximately 4555 g per year of active vitamin B12, able to meet the recommended dietary allowance (RDA) of over 13.8 million children aged 1–3. More ambitious production scenarios could see Iceland providing the RDA for over 26.5 million children aged 1–3, and over 50 million children aged 0–6 months.
Matís og RISE frá Svíþjóð munu leiða saman sérfræðinga á sviði lífhagkerfis í vinnustofu sem ber heitið “BIO2REG expert workshop on research infrastructure and living labs” 5. og 6. september næstkomandi í húsakynnum Matís í Reykjavík.
Í vinnustofunni verður farið yfir verkefni sem tengjast lífhagkerfum, þróun síðustu áratuga og mikilvægi grænnar orku. Innlendir og erlendir sérfræðingar munu taka til máls auk þess sem farið verður í vettvangsheimsóknir í valin fyrirtæki á höfuðborgarsvæðinu og nágrenni.
Vinnustofan er opin öllum og ókeypis.
Skráningarhlekk ásamt frekari upplýsingum og dagskrárdrögum má finna hér:
Hjá Matís er unnið að fjölbreyttum rannsóknar- og þróunarverkefnum um kjöt í samstarfi við framleiðendur og ýmsa hagaðila. Markmiðið er að styrkja innlenda kjötframleiðslu og efla verðmætasköpun. Nýlega lauk verkefni sem styrkt var af Matvælasjóði og bar yfirskriftina Rannsókn á nýtingarhlutfalli og efnainnihaldi lambakjöts og aukaafurða og var unnið af Matís og markaðsstofunni Íslenskt lambakjöt.
Verkefnið var unnið í nánu samstarfi við afurðastöðvarnar Kjarnafæði-Norðlenska /SAH Afurðir á Blönduósi, Sláturfélag Suðurlands og kjötafurðastöð Kaupfélags Skagfirðinga. Verkefninu var hrundið af stað til þess að mögulegt væri að leggja fram ný og traust gögn til að koma í stað þeirra 20-30 ára gömlu gagna sem alla jafna var stuðst við og voru orðin úrelt. Skortur á nýjum og uppfærðum gögnum um nýtingu og næringargildi var farinn að há markaðsstarfi á lambakjöti og hliðarafurðum bæði á innanlandsmarkaði og útflutningsmörkuðum.
Í verkefninu var gerð úttekt á nýtingarhlutföllum innan kjötmatsflokka lambakjöts en lambakjöt er almennt flokkað í 40 flokka á sláturhúsi og eftir því fá bændur greitt. Undanfarin ár hafa bændur staðið í miklu kynbótastarfi byggðu á gögnum sem þeir hafa safnað í miðlægan gagnagrunn og með því aukið framleiðni kjöts á hverja kind um u.þ.b. 30%. Það hefur í för með sér að þeir flokkar kjöts sem eru algengastir í dag m.t.t. hlutfalls vöðva og fitu á móti beinum, eru allt aðrir flokkar en þeir sem voru algegnastir fyrir 20-30 árum. Gögnin sem stuðst var við á íslenskum markaði endurspegluðu raunverulega stöðu íslensks lambakjöts þannig ekki nægilega vel áður en farið var af stað með þessa rannsókn. Auk þess vantaði ný gögn um næringarefnagildi þar sem þau gögn voru einnig um 20-30 ára gömul. Slíkar mælingar gagnast þeim sem vilja rökstyðja að varan sé heilnæm, bragðgóð, hafi einhverja sérstöðu o.s.frv. Þriðji útgangspunktur rannsóknarinnar var svo athugun á því hvort kjötmatið sem framkvæmt er á Íslandi væri sanngjarnt og fullnægjandi.
Mikilvægt þótti að magn og gæði rannsóknarefnisins myndi endurspegla þýðið vel svo niðurstöðurnar sem fengjust yrðu marktækar og haldbærar. Því voru 63 skrokkar úr sjö kjötmatsflokkum valdir sem ná yfir 92% framleiðslunnar miðað við skiptingu í kjötmatsflokka árið 2021. Skrokkar voru valdir á þremur mismunandi sláturdögum, í tveimur sláturhúsum, norðanlands og sunnan, og staðfesti fagsviðsstjóri kjötmats hjá Matvælastofnun að hver skrokkur væri hefðbundinn skrokkur í sínum matsflokki en ekki á mörkum flokksins.
Hlutfall kjöts, fitu og beina í mismunandi gæðaflokkum staðfesti að kjötmat á Íslandi er raunhæft og í samræmi við skilgreiningar sem liggja að baki matinu að evrópskri fyrirmynd. Hér má lesa skýrsluna í heild og skoða nánari útlistun á mælingunum.
Mælingar voru svo gerðar á næringarefnum og þungmálmum og uppfærðar tölur settar inn í ÍSGEM næringarefnagagnagrunninn. Mælingarnar voru gerðar á lambakjötsstykkjum og lambakjötsafurðum, lambainnmat og öðrum hliðarafurðum s.s lifrum, nýrum, hjörtum, lungum, eistum, vélinda, brisi, milta, og blóði.
Í ljós kom að lambakjötið var það ríkt af B12-vítamíni, fólat vítamíni, kalíum og sínki að leyfilegt er að merkja þessi efni sem hluta af næringargildismerkingu kjötsins á umbúðum. Þungmálmarnir kvikasilfur, kadmín, blý og arsen voru ekki mælanlegir í kjötinu, þ.e. voru undir þeim mörkum sem mögulegt var að mæla með öryggi. Þessi mörk eru mjög lág og því er mögulegur styrkur þungmálmanna afar lágur.
Lambainnmaturinn og hliðarafurðirnar eru auðugar af járni og seleni en þessi efni eru mikilvæg næringarefni. Þegar um marktækt magn er að ræða er merking á umbúðum matvæla leyfileg samkvæmt merkingareglugerð. Þungmálmurinn kadmín var mælanlegur í lifur og nýrum en ekki öðrum sýnum. Kvikasilfur, blý og arsen voru ekki mælanleg í sýnunum, þó með þeirri undantekningu að kvikasilfur í nýrum var mælanlegt.
Þessar niðurstöður úr efnamælingunum eru sannarlega athyglisverðar og gefa ríkt tilefni til endurbóta á merkingum á þessum afurðum og upplýsingagjöf til hagaðila og almennings.
Hafliði Halldórsson, framkvæmdastjóri markaðsstofunnar Íslenskt lambakjöt og Óli Þór Hilmarsson, verkefnastjóri hjá Matís ræddu um framkvæmd og niðurstöður verkefnisins í nýjum þætti af Matvælinu, hlaðvarpi Matís um rannsóknir og nýsköpun í matvælaframleiðslu. Það er bæði skemmtilegt og fróðlegt að hlusta á þessa fagmenn ræða um málið sem er þeim greinilega kært. Hlaðvarpsþátturinn er aðgengilegur á öllum helstu hlaðvarpsveitum en einnig í spilaranum hér að neðan.
Mikilvægar niðurstöður gerðar aðgengilegar
Mikill fjöldi fólks mun geta nýtt sér niðurstöður þessa verkefnis. Til að mynda munu allar afurðastöðvar í sauðfjárslátrun auk úrvinnslufyrirtækja, nýsköpunarfyrirtækja, smásöluaðila, bænda sem stunda heimavinnslu og annarra smáframleiðenda, fá nákvæm gögn sem auka hagræði við áætlanagerð, kostnaðar- og framlegðarútreikninga við úrvinnslu og mat á afurðaverði.
Smáframleiðendur í nýsköpun hafa ríka þörf fyrir uppfærð og nákvæm gögn um efnainnihald hráefna, til staðfestingar á næringarinnihaldi og hollustu afurða sinna. Vægi hliðarafurða í tekjugrunni greinarinnar er eitt stærsta tækifæri framtíðarinnar og öll gögn sem staðfesta fullyrðingar um hreinleika afurða og hátt gildi nauðsynlegra næringarefna eru því afar mikilvæg.
Smásöluverslanir, sérverslanir, veitingahús, stofnanir og mötuneyti munu einnig geta nýtt gögnin til hagsbóta í rekstri og endurmats á merkingum um næringarinnihald. Niðurstöðurnar nýtast svo einnig við kennslu og rannsóknir í landbúnaði, kjötiðnaði og matreiðslu.
Sigurgeir Höskuldsson vöruþróunarstjóri hjá Kjarnafæði Norðlenska og Benedikt Benediktsson framleiðslustjóri hjá SS eru sammála um að rannsóknir á efnainnihaldi lambakjöts nýtist vel þegar kemur að því að reikna út næringargildi kjötvara sem framleiddar eru. Af augljósum ástæðum er ekki hægt að mæla hverja einustu vöru en þá er mikilvægt að hafa aðgang að næringarefnagrunni sem er uppfærður og með bestu mögulegu upplýsingum. Niðurstöðurnar muni nýtast bæði við umbúðamerkingar og einnig í markaðslegum tilgangi.
Ægir Friðriksson, deildarstjóri matreiðslugreina hjá Menntaskólanum í Kópavogi nefnir að í heimi matreiðslumanns sé ekki mikið hugað að kjötmati því afurðastöðvar og dreifingaraðilar flokki kjötið en það sé þeim mun mikilvægara að matreiðslumenn séu meðvitaðir um í hverju munurinn liggur hvað varðar nýtingarhlutfall og kjötgæði. Þessi skýrsla gefur góða innsýn í hvernig kjötmat og nýting fara saman.
María Guðjónsdóttir prófessor við Matvæla- og næringarfræðideild Háskóla Íslands nefnir að um þessar mundir sé til skoðunar lífsferilsgreining lambavirðiskeðjunnar í háskólanum. Hærri nýting úr lambakjötsframleiðslunni þýðir hlutfallslega lægri umhverfisáhrif á hvern ætan bita, sérstaklega þegar litið er til umhverfisáhrifa próteinanna, sem er aðal neysluhlutinn. Greiningin sýnir að framleiðslan á íslensku lambakjöti er á svipuðu róli umhverfislega og framleiðsla í öðrum löndum. Lambið hefur þá einnig sérlega sterk áhrif á fæðuöryggi landsins, þar sem kindurnar þurfa minna af innfluttu fóðri og áburði en mörg önnur dýr. Ítarlegar greiningar líkt og þær sem koma fram í lambaskýrslu Matís eru nauðsynlegar fyrir áframhaldandi rannsóknir bæði á gæðum, nýtingu, og umhverfisáhrifum virðiskeðjanna okkar. Að auki má svo nefna að HÍ og Matís eru hluti af samnorrænu rannsóknarnetverki sem einblínir á kjötrannsóknir á Norðurlöndunum. Niðurstöður skýrslunnar nýtast þar í samanburðarrannsóknum á gæðum og nýtingu lambakjöts á milli landa.
Hafliði Halldórsson, framkvæmdastjóri markaðsstofunnar Íslenskt lambakjöt og Óli Þór Hilmarsson verkefnastjóri hjá Matís eru viðmælendur í Matvælinu að þessu sinni en fyrr á árinu luku þeir vinnu við rannsókn á nýtingarhlutfalli og efnainnihaldi lambakjöts og aukaafurða.
Verkefnið var unnið af Matís og markaðsstofunni Íslenskt lambakjöt í nánu samstarfi við afurðastöðvar bæði á norður- og suðurlandi. Verkefninu var hrundið af stað til þess að mögulegt væri að leggja fram ný og traust gögn til að koma í stað þeirra 20-30 ára gömlu gagna sem alla jafna var stuðst við og voru orðin úrelt. Skortur á nýjum og uppfærðum gögnum um nýtingu og næringargildi var farinn að há markaðsstarfi á lambakjöti og hliðarafurðum bæði á innanlandsmarkaði og útflutningsmörkuðum.
Það er bæði skemmtilegt og fróðlegt að hlusta á þessa fagmenn ræða um málið sem er þeim greinilega kært. Þátturinn er aðgengilegur á öllum helstu hlaðvarpsveitum en einnig má hlusta á hann í spilaranum hér að neðan.
Markmið verkefnis Náttúruleg húðvörn úr hafinu, sem styrkt var af AVS sjóðunum var að þróa nýjar húðvörur úr íslensku bóluþangi (Fucus vesiculosus) sem er vannýtt hráefni en afar ríkt af andoxandi og verndandi efnum. Í þessari skýrslu er farið yfir þróunarferil á húðvörum með lífvirkum innihaldsefnum úr bóluþangi. Auk þess er fjallað um þróun vinnsluaðferða við einangrun lífvirkra efna og lífvirknimælingar sem gerðar voru á þeim. Framleidd voru mörg ólík sýni með mismunandi útdráttaraðferðum og heildarmagn fjölfenóla (e. Total Polyphenol Content, TPC) og andoxunarvirkni þeirra rannsökað. Húðfrumupróf voru framkvæmd á flotsýnum frá húðfrumum (Detroit 551), sem eru heilbrigðar húðfrumur, eða í flotsýnum frá bandvefsfrumum (HT1080) sem eru krabbameinsfrumur, til að mæla virkni extrakta úr bóluþangi. Mælingar voru meðal annars gerðar á getu þangextrakta til að hindra málmpróteasa 1 og hindrun á framleiðslu PMN elastasa. Einnig á framleiðslu á kollageni (human collagen type 1, HCT-1).
Allar niðurstöðurnar fyrir mælingar á heildarmagni fjölfenóla og fyrir ólíku andoxunarprófin voru teknar saman og valin sú útdráttaraðferð sem gaf mest magn fjölfenóla og þar af leiðandi mestu andoxunarvirknina.
Helstu niðurstöður húðfrumuprófanna sýndu að þangextröktin örva myndun kollagens. Þangextrakt var sett á húðfrumurnar (Detroit 551) í mismunandi styrk og sýndu gríðarlega aukningu (200-1000%) í framleiðslu á kollagens (sjá mynd). Mælingar voru gerðar á málmpróteasa 1, 2 og 9 sem eru þekktir fyrir að brjóta niður kollagen. Hæsti styrkur þangextrakts (0,25 mg/mL) hindraði málmpróteasa 1, en engin sérstök hindrunaráhrif voru mælanleg fyrir málmpróteasa 2 og 9. Einnig var framleiðsla PMN elastasa hindruð við þrjá mismunandi styrkleika. Þessar niðurstöður benda til þess að þangextraktið gæti haft áhrif gegn hrukkumyndun með aukinni kollagenmyndun og hindrun elastasa.
Framleiðsla á kollageni (human collagen type 1), sem hlutfall af blanki, í D551 húðfrumum sem meðhöndlaðar voru með mismunandi styrk af þangextrakti (0,0625 – 0,25 mg/ml).
Í skýrslunni er einnig greint frá vöruþróun á húðvörum með lífvirku innihaldsefni úr þangi, neytendaprófunum sem framkvæmdar voru ásamt vöruhönnun, markaðsmálum og kynningum. Í viðauka I eru nánari upplýsingar um neytendarannsókn og í viðauka II er nánari skýrsla um vöruhönnunina sem unnin var af vöruhönnuði.
___
The goal of the project Náttúruleg húðvörn úr hafinu (e. Natural skin protection from the ocean), funded by the AVS research fund, was to develop new skincare products from Icelandic bladderwrack (Fucus vesiculosus), which is an underutilized raw material but extremely rich in antioxidants and protective compounds. This report outlines the development process of skincare products with bioactive ingredients derived from bladderwrack. Additionally, it discusses the development of processing methods for isolating bioactive compounds and the bioactivity measurements that were conducted on them. Various samples were produced using different extraction methods, and their total polyphenol content (TPC) and antioxidant activity were analyzed.
Skin cell tests were performed on supernatants from skin cells (Detroit 551), which are healthy skin cells, or supernatants from fibroblast cells (HT1080), which are cancer cells, to measure the activity of extracts from bladderwrack. Measurements included the ability of bladderwrack extracts to inhibit matrix metalloproteinase 1 (MMP-1) and the inhibition of PMN elastase production. Also, the production of collagen (human collagen type 1, HCT-1) was assessed.
All the results from the total polyphenol content measurements and the various antioxidant tests were compiled, and the extraction method that yielded the highest polyphenol content, and consequently the highest antioxidant activity, was selected.
The main results from the skin cell tests showed that the bladderwrack extracts stimulated collagen production. The extracts were applied to the skin cells (Detroit 551) at different concentrations and showed a significant increase (200-1000%) in collagen production (see figure). Measurements were done on metalloproteinase 1, 2 and 9 which are known to break down collagen. The highest concentration (0.25 mg/mL) inhibited matrix metalloproteinase 1, but no significant inhibition were observedfor matrix metalloproteinase 2 and 9., Additionally, PMN elastase production was inhibited at three different concentrations. These results suggest that the bladderwrack extract may have anti-wrinkle effects by increasing collagen production and inhibiting elastase.
Skoða skýrslu
Extrakt af bóluþangi (Fucus vesiculosus) hefur verið mikið rannsakað og sýnt hefur verið fram á lífvirka eiginleika extraktsins í in-vitro rannsóknum á húðfrumum manna. Markmið rannsóknarinnar sem lýst er í þessari skýrslu, var að rannsaka áhrif húðkrems sem inniheldur lífvirk efni úr bóluþangi á húð manna in-vivo.
Framkvæmd var tvíblind íhlutunarrannsókn, með tveimur sambærilegum hópum fólks á aldrinum 40 til 60 ára, sem notuðu annað hvort húðkrem sem innihélt lífvirka þangextraktið eða krem sem innihélt öll sömu innihaldsefnin fyrir utan extraktið (viðmið). Áhrif kremanna á húðeiginleika voru mæld þrisvar sinnum á tólf vikna tímabili. Fyrsta mæling var framkvæmd við upphaf (áður en notkun krems hófst), þá eftir sex vikna daglega notkun (morgna og kvölds) kremsins og við lok íhlutunarinnar eftir 12 vikur. Húð þátttakenda var mæld með Dermalab Series Clinique Combo frá Cortex technology, sem safnaði gögnum um m.a. húðteygjanleika, raka og kollagenstyrk.
Teygjanleiki húðar jókst með tímanum hjá báðum hópum. Aukningin var meira áberandi í hópnum sem notaði kremið með extrakti úr bóluþangi. Tvær breytur voru mældar með ultrasonic húðmyndgreiningu: kollagenstyrkur og húðþykkt. Styrkur kollagens jókst ekki í húð þátttakenda meðan á rannsókninni stóð og enginn greinanlegur munur fannst á þykkt húðar þátttakenda með tímanum. Hins vegar var húðin þykkari hjá hópnum sem notaði kremið með extrakti úr bóluþangi en viðmiðunarhópurinn í þriðju mælingu. Raki jókst í húð þátttakenda milli fyrstu og annarar mælingar en minnkaði aftur lítillega frá annarri til þriðju mælingu. Niðurstöðurnar sýndu að notkun kremanna auka raka í húðinni en aðrir þættir hafa líka áhrif, svo sem rakastig í andrúmsloftinu. Raki í húð hópsins sem notaði kremið með extrakti úr bóluþangi hafði tilhneygingu til að vera meiri samanborið við viðmiðunarhópinn í þriðju mælingu.
Ályktun rannsóknarinnar er sú að húðkremið sem innihélt extrakt úr bóluþangi hafði jákvæð áhrif á húð þátttakenda. Hins vegar voru niðurstöður einnig jákvæðar hjá hópnum sem notaði viðmiðunarkremið og oft var munurinn á hópunum tveimur ekki marktækur. Í þeim tilvikum sem munur á hópunum reyndist marktækur, var það kreminu með bóluþangi í vil.
___
Fucus vesiculosus extract has been extensively studied, and has shown to possess remarkable bioactive properties on human skin cells in-vitro. The aim of this work was to study the effects of skin cream containing the bioactive seaweed Fucus vesiculosus extract on human skin in vivo.
This was done via double blind intervention study, with two comparable groups of people in the age range 40 to 60, who used either a skin cream containing the bioactive seaweed extract, or a cream containing all the same ingredients aside from the extract (control), or a placebo. The effects of the creams on skin parameters were measured three times over a period of twelve weeks. The skin of the participants was measured with a Dermalab Series Clinique Combo from Cortex technology, which gathered data about e.g. skin elasticity, hydration, and collagen intensity, at baseline, after six week and 12 weeks of daily use (mornings and evenings) of the cream.
Elasticity increased over time for both groups. The increase was more noticeable in the group using the cream with the Fucus vesiculosus extract. Two parameters were measured using ultrasonic skin imaging: collagen intensity and skin thickness. The collagen intensity did not increase in the skin of the participants during the study and no differences in thickness of the skin of the participants were seen over time. However, the skin was thicker for the group using the cream with the Fucus vesiculosus extract than the placebo group in the third measurement. The hydration increased in the skin of the participants from the first to the second measurement but decreased again slightly from the second to third measurement. It can be concluded that using the creams increases hydration in the skin but other factors have an impact too, such as the hydration level in the atmosphere. A trend was seen for more hydration in the group using the cream with the Fucus vesiculosus extract compared to the placebo group in the third measurement.
In conclusion, the skin cream containing the bioactive seaweed extract had a positive impact on the skin of the participants. However, the group using the placebo cream also experienced positive results, and often the differences between the two groups were not significant. When significant differences were observed, they favoured the bioactive cream.
Skoða skýrslu
Þessi skýrsla er lokuð / This report is closed.